استتار؛ ضرورت همیشگی جنگ ها

اِستِتار یکی از راه‌ هایی است که برای در امان ماندن موجودات از دیده شدن به وسیله دشمن از طریق غیرقابل تشخیص شدن از محیط اطراف به‌کار می‌رود. در طبیعت جانورانی که با محیط خود هم‌ رنگ هستند از این روش سود می‌برند.

انسان‌ها نیز در دفاع نظامی از این روش استفاده می‌کنند. به مجموعه اقداماتی که فرد یا افراد برای در امان ماندن خود یا تجهیزات‌شان از دید دشمن انجام می‌دهند، استتار گویند. بدیهی‌ست دشمن نمی‌تواند کسی را که نمی‌بیند یا نمی‌داند کجاست، هدف قرار دهد. اصول استتار شامل انتخاب محل، انضباط استتار است.

انتخاب محل یا موضع یابی، انتخاب بهترین و مطلوب ترین نقطه و محل استقرار است به طوری که پنهان و مخفی نمودن نیروی انسانی، وسایل و تجهیزات و فعالیت‌ها را به بهترین وجه امکانپذیر سازد.

انضباط استتار عبارت از کارهایی است که ظاهر طبیعی یک منطقه را تغییر داده یا موقعیت افراد و تجهیزات را بدون اینکه حتی دیده شوند از دید دشمن پنهان می‌سازد. رعایت شدید و قاطع و دقیق انضباط استتار به صورت فردی و گروهی دومین اصل و شرط اساسی دستیابی به استتار و موفقیت در آن است.

سه روش اصولی استتار عبارتند از: مخفی نمودن، همگون‌سازی، بدل‌سازی

مخفی نمودن اختفاء کامل یک شیء به وسیله پوششهای فیزیکی می‌باشد، همانند پوشاندن پناهگاه، تجهیزات، پرسنل و غیره به شاخ و برگ و سایه درخت که آن‌ها را از دیده ‌بانی هوایی پنهان می‌دارد.

همگون‌سازی به کارگیری وسایل استتار در بالا و اطراف هدف می‌باشد به طوری که با زمینه طبیعی اطراف آن نوعی آمیختگی ایجاد نموده و هدف، جزئی از زمینه به نظر آید.

بدل‌سازی تغییر قیافه هدف حقیقی و اصلی و استفاده از تجهیزات و تأسیسات کاذب و فریبنده در فاصله مجاز و منطقی از هدف حقیقی می‌باشد که در صورت حسن اجرا موجب مصون و محفوظ ماندن هدفهای حقیقی و اصلی می‌شود.

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	بله

	خیر