متقین را اوصافی است از جمله اینکه؛
- در پی دانش اند.
- راستگو و صادق اند.
- افراط و تفريط نمي كنند.
- متواضع و فروتن اند.
- از حرام ها دوری میجویند.
- سخنان سودمند و حکیمانه را می شنوند.
- سختي را تحمل می كنند.
- خداوند برایشان بزرگ است.
- مردم از شر آنان در امان اند.
- صبوراند.
- هوس باز نیستند و جذب ظواهر فريبای مادی نمی شوند.
- دوای دردهای (غیرجسمانی) خود را در قرآن میجویند و با نويدهاي آن آرام می گيرند.
- از تعريف و تمجيد خوششان نمي آيد و خود را بهتر از ديگران نمی پندارند.
- متين، باوقار، آرام و دورانديش اند و يقيني پايدار دارند.
- در پى كسب حلال اند و طمع در مال دنیا ندارند.
- در پى رضاي خوشنودي خداونداند.
- قانع و به اندک دنیا راضی اند.
- كم غذا می خورند، کم می خوابند و کم سخن می گویند.
- زياد کار می كنند و كارکردن برای شان دشوار نیست.
- ظالم و زورگو نیستند.
- از گناهان و اشتباهات دیگران چشم می پوشند و اهل بخشش و گذشت اند.
- پرخاشگر و درشت گوی نیستند و سخنان زشت و رکیک بر زبان نميرانند.
برگرفته از نهج البلاغه