اسم اعظم لفظ نیست حقیقت است بلکه سایر اسماء نیز، و آنچه ما بر زبان مى آوریم اسم الاسم است به روایت کافى.
و دعوت خداوند به اسم اعظم یا اسم دیگر به آن است که داعى در اسم فانى شود، و چون فانى در آن شد خاصیّت اسم در او ظاهر گردد و دعا مستجاب گردد.
و اسم اعظم داراى خاصیت همه اسماء است که أئمه- علیهم السلام- وقتى بدان اسم خدا را مى خواندند و بدان متحقق مى شدند هر معجزه اظهار مى کردند از مرده زنده کردن و شفا دادن بیماران و خرق قواعد طبیعت، و همان مى شد که مى خواستند، و آن از اسرار امامت بود که کیفیت آن بر ما مجهول است و إنیّت آن معلوم، زیرا که ما نسبت به حقیقت ولایت چنانیم که عامى نسبت به معنى اجتهاد، و همچنان که تعریف اجتهاد براى عوام ممکن نیست ولایت براى ما همچنان است .
از افاضات حکیم متاله میرزا ابوالحسن شعرانی رضوان الله