بررسي محققان پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي در مورد «خصيصه اضطراب در جمعيت عمومي» نشان داد: بين جنسيت، ميزان تحصيلات و سطح درآمد با خصيصه اضطراب رابطه وجود دارد.
عصراسلام: بررسي محققان پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي در مورد «خصيصه اضطراب در جمعيت عمومي» نشان داد: بين جنسيت، ميزان تحصيلات و سطح درآمد با خصيصه اضطراب رابطه وجود دارد.
اضطراب به طور شايع با احساس منتشر ناخوشايند و مبهم تشويش مشخص ميشود. احساس نگراني و تشويش با پيشبيني خطر ايجاد ميشود. خطر ممكن است منشاء دروني و يا بيروني داشته باشد.
اغلب علايم خودكار همچون سردرد، تعريق، تپش قلب، احساس تنگي در قفسه سينه و ناراحتي مختصر معده نيز با اضطراب همراه هستند. مجموعه علايمي كه در حين اضطراب وجود دارند، در افراد مختلف متفات است. در يك تقسيمبندي مشخص شده، اضطراب واجد علايم جسمي، شناختي، رفتاري و ادراكي است كه اغلب علايم جسمي اضطراب بر ديگر علايم غلبه دارند.
در مطالعهاي ملي كه از سوي پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي به انجام رسيد، 27 هزار و 883 نفر از افراد 18 تا 65 سال از 30 استان كشور از نظر «خصيصه اضطراب» مورد بررسي قرار گرفتند.
در اين پژوهش آمده است: اضطراب از جمله مفاهيمي در روانپزشكي است كه واجد هر دو نوع طبيعي و مرضي است. در بسياري از مطالعات «مضطرب» بودن به عنوان صفتي جهت تبيين وضعيت «خلق» افراد مورد بررسي قرار ميگيرد، اما علاوه بر توصيف، خلق اضطراب به عنوان يك «خصيصه» نيز اندازهگيري ميشود.
خصيصهها، گرايشاتي براي نشان دادن الگوهاي ثابت افكار، احساسات و اعمال هستند، اما رفتارهايي كه براي يك محيط يا موقعيت «خاص»، اختصاصي هستند، بهتر است به عنوان عادتها و نه خصايص در نظر گرفته شوند. شواهدي مبني بر ثبات در موقعيتهاي مختلف مورد نياز است تا يك رفتار، به عنوان يك خصيصه استنتاج شود.
از آنجا كه خصيصهها نماهاي نسبتا پايداري هستند كه فرد را مشخص ميكنند، بنابراين خصيصهها بايد از خلقهاي گذرا يا دورههاي اختلال رواني كه فرد را تحت تاثير قرار ميدهند، مجزا شود. البته اين واقعيت كه خصيصهها نسبتا پايدار هستند، به اين معنا نيست كه نميتوانند تغيير كنند؛ خصيصهها، اگر چه پايدار هستند اما غير قابل تغيير نيستند.
توضيحات علمي مطرح شده در مورد خصايص بيانگر آن است كه برخي خصيصهها ممكن است به ارث رسيده باشند، برخي ممكن است توسط والدين ايجاد شده و برخي نيز از تجربه، آموخته شده باشند.
نتايج اين مطالعه ملي مشخص كرد كه در مجموع 4.3 درصد افراد «وضعيت مضطرب بودند» را «بسيار زياد»، 15.7 درصد «زياد»، 26.8 درصد «نه زياد نه كم»، 28.3 درصد «كم و بسيار كم» و 24.7 درصد «اصلا» ارزيابي كردند.
در بررسي متغير مضطرب بودن، هر چند نتايج بيانگر آن بود كه گزينه «كم و بسيار كم» بيش از ديگر گزينهها از سوي شركت كنندگان در مطالعه انتخاب شده بود (28.3)، اما به نظر ميرسد احتمال وجود مشكل روانشناختي در 20.1 درصد از شركت كنندگان در مطالعه (مجموعه افرادي كه گزينههاي «بسيار زياد» و «زياد» را انتخاب كرده بودند)، ميتواند مطرح شود كه محل تامل است و اين در حالي است كه اگر گروهي كه گزينه «نه زياد نه كم» را انتخاب كردهاند، به گروههاي فوق اضافه شوند، درصد مذبور به 47 درصد خواهد رسيد.
نتايج مطالعه نشان داد: بين سن و خصيصه اضطراب رابطه معناداري وجود ندارد، اما اين رابطه در جنسيت، ميزان تحصيلات و سطح درآمد معنادار است.
ایسنا