درباره جنگ ویتنام زیاد شنیدهایم، درباره جنایتهای جنگی روی داده که بیشتر درباره وقایعی که نیروهای آمریکایی، ویتنام جنوبی و هم پیمانهایشان رقم زدهاند اما درباره بزرگترین جنایت جنگی این نبرد خونین که باعث و بانی آن نیروهای کمونیست بودهاند کمتر صحبت شده است.
در شب تاریخ ۲۸ فوریه ۱۹۶۸ که بعدها به شب اشک های خاموش معروف شد، وقتی نیروهای ویتنام شمالی و چریکهای ویت کنگ به شهر هوی در ویتنام جنوبی سابق حمله ور شدند شهر را به سرعت اشغال کردند و این نیروها ماموریت داشتند که ماموران دولتی ویتنام جنوبی را با ماموران دولتی انقلابی( کمونیستی ) جایگزین کنند.
اما پس از اشغال شهر، نیروهای کمونیست دست به دستگیری نیروهای ارتش ویتنام جنوبی، پلیس، معلمها، خدمتکاران اجتماعی، شهروندان آمریکایی و خارجی زده و همه آن ها را اعدام کردند. آن ها از شیوه های مختلفی چون زنده به گور کردن و قطع اعضای بدن در این کشتار استفاده کردند و اجساد را در گورهای دسته جمعی دفن کردند.
اجساد تعدادی از قربانی ها هرگز پیدا نشد و پس از بازپسگیری شهر از نیروهای کمونیست تعدادی از قربانی ها شناسایی و دوباره دفن شدند اما بسیاری از آنها به دلیل غیر قابل شناسایی بودن در گورهای بی نشان دفن شدند.
پس از الحاق دو ویتنام، حکومت کمونیستی ویتنام هرگز زیر بار این کشتار نرفت و بارها آن را نفی کرد، جنایت جنگی که به گفته بسیاری از تاریخدان ها بدون شک بزرگترین جنایت جنگی به وقوع پیوسته در طول جنگ ویتنام می باشد. تعداد قربانی های این قتلعام بین ۲،۸۰۰ تا ۶۰۰۰ نفر تخمین زده می شود.
منبع: جنگاوران