در سال آبی جاری که از مهرماه هزار و چهارصد و یک آغاز شده...
وضعیت ریزشهای آسمانی در رویشگاه زاگرس، به ویژه در استانهای کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، غرب فارس و اصفهان، شمال خوزستان و بخشهایی از ایلام و لرستان در حوضههای آبخیز رودخانههای کارون، دز، زایندهرود، زهره، مارون، جراحی و مُند بسیار بهتر از میانگین درازمدت بوده، به نحوی که کف جنگل پر از انبوهی از گونههای علفی یکساله شده و خواهد شد؛ گیاهانی که در خردادماه کاملاً خشک شده و زاگرس را به یک انبار کاه و به شدت آسیبپذیر نسبت به رخداد آتشسوزیهای طبیعی یا انسانسازِ سهوی بدل میکند.
لذا از همینک باید جامعه محلی، گردشگران و یگانهای منابعطبیعی، محیطزیست، هلالاحمر و تشکلهای مردمی داوطلب را آگاه و تجهیز کرد تا بتوان از شدت و خسارتهای پیشآمده با سرعت عمل بیشتر به منظور اطفای حریق کاست.
در صحنه جامعه و با آغاز سختگیریهای حیرتانگیز علیه آزادی حجاب که حتی در تعطیلات نوروزی و هنگامه شادمانی ملی هم متوقف یا کاهش نیافت و گزارشهای متعدد از به خشونت کشیدهشدن تذکرهای آمرین به معروف و مقاومت زنان؛ به نظر میرسد تشدید خشونت و تکرار تجربههایی تلختر از تراژدی مهسا امینی اجتناب ناپذیر است.
متاسفم که در هر دوره ترسالی در طول این چند دهه هرقدر هم که کارشناسان و دلسوزان طبیعت هشدار دادند، باز هم آتش در ویرانکنندهترین و گستردهترین شکلش به جان زاگرس افتاد و سوزاند و در صحنه خیزش زن، زندگی و آزادی هم متاسفم که تمامیتخواهانِ طرفدارِ حجاب اجباری، متوجه عظمت خشم جامعه و آتشِ زیر خاکستر نیستند و درست با اره به جان همان شاخهای افتادهاند که بر روی آن تکیه دادهاند!
از بایزید بسطامی پرسیدند: اگر در روز قیامت خداوند بگوید چه آوردهای، چه خواهی گفت؟ بایزید جواب داد: وقتی فقیری بر کریمی وارد میشود، به او نمیگویند: چه آوردهای! بلکه میگویند چه میخواهی؟
متاسفم که تمامیتخواهان هم با شکل برخورد طلبکارانهی خویش نسبت به مخالفان حجاب اجباری نشان دادند که نهتنها بویی از کرامت نبرده که یک فقیر مطلق و دچار کسوف خرد هستند که حتی منافع درازمدت حکومت متبوع خویش را هم درک نکرده و جامعه را به سوی ترویج دشمنی، انتقام، کینه و خشونت بیشتر و شکافی ژرفتر سوق میدهند.
محمد درویش@darvishnameh