پنجم اسفند سالروز حمله فراگیر و آشکار ارتش روسیه به اوکراین است؛ ۵ اسفند ۱۴۰۰.
بخشی از سرنوشت جهان، از جمله جمهوری اسلامی و کشورمان، به سرانجام و چگونگی پایان یافتن این جنگ گره خورده است. طی ۱۱ ماهه اخیر، پشتیبانی ناتو از کیف تنها در اندازه سد بندی و پدافند در برابر روسیه بوده است. به سخن دیگر، همه تسلیحات اهدایی ناتو به اوکراین، بی کم و کاست، تنها برای متوقف سازی ارتش روسیه و درجا زدنش بوده است.
ولی از ژانویه ۲۰۲۳، شیوه و گستره ی پشتیبانی ناتو به اوکراین ارتقا یافته است. مثلا دیروزجمعه ۱۴بهمن، پنتاگون اعلام کرد که بسته جدید تسلیحاتی ایالات متحده به اوکراین به ارزش ۲/۲ میلیارد دلار دربرگیرنده موشک-دوربرد از گونه GLSDB با برد موثر ۱۵۰ کیلومتر نیز خواهد بود.
البته این تسلیحات هنوز با خواسته و انتطارات اوکراین برای آن که ارتش اش در موقعیت آفندی (هجومی) قرار گیرد، بس فاصله ها دارد. ولی دستکم به اوکراین قابلیت های بیشتری برای بازپسگیری دونباس و دیگر نواحی اشغالی خاور دنیپر (شط بزرگ میانی اوکراین) خواهد داد.
کمک های جدید آمریکا، هم چنین در برگیرنده سامانه های پدافند هوایی، موشک های ضد تانک و خودروهای زرهی ویژه تحرک در زمین های باز دونتسک، خارکیف و نیز سامانه پدافند هوایی متحرک( از سوی ایتالیا- فرانسه) است. در عین حال، طی هفته پیش آلمان و آمریکا با فرستادن تانک های لئوپارد و آبرامز به اوکراین موافقت کردند. لهستان نیز با در اختیار قراردادن جنگنده های اف- ۱۶، به شرط بکارگیری آن ها تنها در محدوده سرزمینی اوکراین چراغ سبز داده است.
در همین حال همین دیروز ۱۴ بهمن (۳ فوریه)، "اوزولا فون درلاین" مدیر کمیسون اتحادیه اروپا گفت: اوکراین از پشتیبانی قاطع کشورهای اروپا برای بازپسگیری سرزمین های اشغال شده اش برخوردار است. ولی در عین حال پذیرش اوکراین در اتحادیه را به زمان های دیگر موکول نمود. موضوعی که باعث نا امیدی زلنسکی شد.
این در حالی است که در جبهه روسیه ، اوضاع چندان دلگرم کننده نیست. چنان که
درآمدهای دولت ناشی از فروش نفت و گاز در ژانویه ۲۰۲۳، به کمترین میزان از اوت ۲۰۲۰ رسیده است. در صورت استمرار این وضع، روسیه با کسری بودجه ۷۸ میلیارد دلاری روبرو خواهد شد. در همین حال ولادیمیر پوتین که در این نبرد با انزوای استراتژیک دست و پنجه نرم می کند و از پشتیبانی چین نا امید شده و در عینحال سیستم آفندی ارتش اش، در چرخه ای خرد کننده به سمت موقعیت شکننده پدافندی رو به چرخش است، با آگاهی از این تغییر خرد کننده استراتژیک، (۱۳ بهمن) در گرامیداشت ۸۰ امین سالروز شکست آلمان ها در استالینگراد ( ولگوگراد کنونی) با یادآوری تحویل تانک های لئوپارد آلمانی به اوکراین و تشبیه آن به حمله تانک های آلمان نازی به خاک کشورش در جنگ دوم و مقایسه کردن این دو گفت:«این باورنکردنی است اما تانکهای آلمانی دوباره ما را تهدید میکنند». او در لفافه ناتو و جهان را نسبت به تهدیدی بزرگ اولتیماتوم داد و نقل به مفهوم گفته است: ولی این بار روسیه تانک به مرزهای کشورهای غربی نمیفرستد، بلکه برای پاسخ به تهدیدها، چیزی بیش از خودروهای زرهی دارد.
زلنسکی نیز بیدرنگ خطاب به ناتو گفت:
ناتو می باید قبل از ضربه هسته ای روسیه، به روسیه ضربه هسته ای وارد کند.
روز ۱۵ بهمن (۴ فوریه) نیز مدودف دست راست پرزیدنت پوتین ضمن اعتراف به پیاده کردن احتمالی تاکتیک سیاست زمین سوخته در باره اوکراین گفته است:
۱- روسیه در نبرد اوکراین، بر پایه دکترین هسته ای عمل خواهد کرد.؛
۲- همه زمینهای اوکراینی که زیر کنترل کییف هستند به کلی سوخته و نابود خواهند شد؛
۳- آماده بهره برداری از همه گونه تسلیحات با توجه به سطح تهدیدات هستیم؛
۵- پاسخ ما (روسیه) قانع کننده، سخت و بیدرنگ خواهد بود؛
۶-در صورت حمله اوکراین به کریمه، هیچ گونه گفتگوی صلح در کار نخواهد بود ( عدد گزاری سخنان مدودف را من انجام داده ام).
یدالله کریمیپور