ساعتی از نیمه شب سوم اسفند ۱۲۹۹ (۲۲فوریه ۱۹۲۱) گذشته بود که ۲۵۰۰ تن قزاق به فرماندهی رضا مازندرانی که پیشتر از قزوین حرکت کرده بودند، از دروازههای قزوین و حضرت عبدالعظیم بدون هیچ درگیری عمده ای وارد شهر تهران شده و دولت سپهدار تنکابنی را سرنگون کردند.
گقزاق های زیر فرماندهی رضا، کنترل سازمانهای دولتی را در دست دست گرفته و با احمد شاه وارد گفتگوی رسمی شدند. پس از این رخداد کوتاه و ضربتی، رضاخان نخستین اعلامیه خود تحت عنوان «حکم می کنم » را به شرح زیر در تهران منتشر نمود:
حکم
میکنم:
مادهٔ اول ـ تمام اهالی شهر طهران باید ساکت و مطیع احکام نظامی باشند.
مادهٔ دوم ـ حکومت نظامی در شهر برقرار و از ساعت ۸ بعدازظهر غیر از افراد نظامی و پلیس مأمور انتظامات شهر، کسی نباید در معابر عبور نماید.
مادهٔ سوم ـ کسانی که از طرف قوای ناظمی و پلیس مظنون به اخلال آسایش و انتظامات واقع شوند، فوراً جلب و مجازات سخت خواهند شد.
مادهٔ چهارم ـ تمام روزنامجات و اوراق مطبوعه تا موقع تشکیل دولت به کلی موقوف و برحسب حکم و اجازه که بعد داده خواهد شد، باید منتشر شوند.
مادهٔ پنجم ـ اجتماعات در منازل و نقاط مختلفه به کلی موقوف و در معابر هم اگر بیش از سه نفر گرد هم باشند، با قوهٔ قهریه متفرق خواهند شد.
مادهٔ ششم ـ درب تمام مغازههای شراب فروشی و عرقفروشی، تئاتر و سینماتگراف ها و کلوپهای قمار باید بسته شود و هر مست که دیده شود، بمحکمهٔ نظامی جلب خواهد شد.
مادهٔ هفتم ـ تا زمان تشکیل دولت، تمام ادارات و دوائر دولتی، غیر از ادارهٔ ارزاق تعطیل خواهند بود. پستخانه، تلفونخانه، تلگرافخانه هم مطیع این حکم خواهند بود.
مادهٔ هشتم ـ کسانی که در اطاعت از مواد فوق خودداری نمایند به محکمهٔ نظامی جلب و به سختترین مجازاتها خواهند رسید.
مادهٔ نهم ـ کاظم خان به سمت کماندانی شهر انتخاب و معین میشود و مأمور اجرای مواد فوق خواهد بود.
رئیس دیویزیون قزاق اعليحضرت اقدس شهریاری و فرمانده کل قوا
رضارضا که پس از کودتا به سردار سپه ملقب شد، طی ۴ ساله ۱۳۰۰- ۱۳۰۴، دستکم ۲۶ شورش کوچک و بزرگ در ایران را سرکوب یا آرام ساخت. تا جایی که به پاسداری از بقا، یکپارچگی ملی- سرزمینی و نوسازی کشور بر می گردد، کودتای رضا ماکسیم در شمار ۷ کودتای موفق و سامانده جهان، طی ۲ سده اخیر به شمار می رود. هر چند کار وی در نهایت مانند بسیاری رهبران خاورمیانه ای به دیکتاتوری انجامید.
یدالله کریمیپور