الانسان سرّی واناسرّه

تجلیات برای نفوس مختلف به اشکال گوناگون است.

قضاياي متعددی وجود دارد که شیعیان خالص مولی الموحدین امیرالمومنین علی علیه السلام پس از مراقبات طاقت فرسا و دلداری و مواظبت از حقیقتشان

با مشاهدات گوناگونی روبرو شده اند.

بعضی اهل ذکر تمام عالم را در حال ذکری که مشغولند مشاهده میکنند

مثل ذکر یونسیه که در همان حین در و دیوار و درخت و زمین و آسمان را در ادای ذکر هماهنگ با خویش می یابند.

بعضی نفوس در باطن خویش هنگام قرائت قرآن کلمات قرآن را پیش از جاری شدن بر زبانشان در دل به شکل نور و یا تلقین می یابند.

و یا برای مثال

پیرمردی در نجف اشرف بود که خدا او را قرین رحمت توحیدی خود کند که می فرمود سید هاشم حداد ره آیات قرآن را که قرائت میکرد كلماتي که از زبان مبارکش خارج می شد در وجودش فرو می رفت.

و بعضی دیگر تجلیاتی از مقام ولایت و اوحدی از افراد مشاهدات توحیدی به معنای خاصش خواهند داشت.

تمام اینها از حقیقتی لا افق و بی نهایت و واجبی بالغیر به نام نفس و سرّ انسان نشئت میگیرد که حقیقتی ذومراتب جز ولایت مولی الموحدین علی علیه السلام نیست.

همانجور که خالق کریم سبحان در حدیث قدسی فرمود:

الانسان سرّی و انا سرّه

انسان سرّ من است و من سرّ انسان.

حد شهود و شکار ا این سرّ درون را غلبه ی سرّ بر کثرات و حجاب های ساتر حقیقت نفس تعیین می نماید.

همانطور که امیرالمومنین علی علیه السلام در حدیث حقیقت به جناب کمیل فرمودند:

الحقیقه هتک الستر بغلبه السرّ.

حقيقت خرق پرده ها به سبب غلبه ي سر است

الغرض باید فکری به حال هم نشینی و هم صحبتی و دلداری این حقیت در خویش کنیم چرا که گویا در عمده ی ما به شکلی کتک خورده و خونین زیر آوار گناهان و کثرات و تعلقات در حال خفگی و جان دادن است.

آن چنان مست است عاشق کز شراب آمد به هوش

آن چنان فاش است شاهد کز خودش آمد حجاب

هیچ می هرگز نخواهد زین می مست تر

هیچ شاهد فاش تر زین برنیندازد نقاب

المکتوبات فی النجف الاشرف

مطالب مرتبط