زمان و مکان براساس روانپزشکی پدیدارشناسانه اویگن مینکوفسکی

پدیدارشناسی ژنتیک یا ساختاری

اویگن مینکوفسکی روانپزشکی است که به فیلسوف روانپزشکی معروف است از ادموند هوسرل و هنری برگسون متأثر بود. و جزو اولین پیشگامان روانپزشکی است از منظر پدیدارشناسی بر روی شیزوفرن، مالیخولیا، دو قطبی کار کرده است.
و در ایران تقریباً ۹۹ درصد روانشناسان او را نمی شناسند و ۹۸ در صد روانپزشکان ایران چیزی راجع‌به او نخواندند.

زمان و مکان در پدیدارشناسی امری نسبی است

از نظر اویگن مینکوفسکی فرد که ملانکولیک یا مالیخولیا دارد در زمان گذشته زندگی می کند . اویگن مینکوفسکی می گویند انسان ها یا آینده گرا هستند یا گذشته گرا فرد که ملانکولیک انسان گذشته گراست و در گذشته زندگی می کند و بنابراین، زمان حال برای او کسل کننده است.

برای اویگن مینکوفسکی ما زمان را زیست می کنیم همانگونه که مکان را زیست می کنیم اگر افسرده باشیم مکان برای ما تیره می شود و اگر شاد باشیم مکان برای ما روشن می شود.

برخی می‌گویند روان درمانی اگزیستانسیال کوچه بازاری و زرد است !
روان درمانی اگزیستانسیال برای خودش پاتولوژی روانی دارد ( آسیب شناسی روانی ) روانپزشکی پدیدارشناسانه بازاری و زرد است؟
مگر می شود روانپزشکی و علم زرد بشود؟

روان درمانی اگزیستانسیال اروین یالوم به زبان ساده می نویسد و از زبان ادبی کمک می گیرد. پرفروش بودن کتاب های یالوم ربطی به زرد و بازاری بودن ندارد .
زمان برای اویگن مینکوفسکی سیال و جاری است فرد ملانکولی در زمان تروماتیک خود گیر کرده است.

به بیان ساده تر وی در زمانی که حادثه ناگواری براش رخ داده است گیر کرده است بنابراین باید وی را باید به زمان حال گشود تا زمان برای او در جریان باشد .

اینجا خانم امی ون دورزن نگرش مینکوفسکی به زمان را بررسی می کند که جالب است در کتاب وجود ویرایش رولو می هم مقاله ای هست که اینها را خلاصه وار توضیح داده است که خانم دکتر سپیده حبیب اشتباهی آن را هستی ترجمه کرده است.

«خانم امی ون دورزن نگرش اویگن مینکوفسکی به زمان اینگونه بررسی می کند ؛ لحظه محل فعالیت است. اما شامل حالت های مختلفی می شود.
گذشته دور؛ ناحیه متروک، دور و تاریخی است؛ که شامل زندگی اسطوره ای ماست .
گذشته میانه؛ ناحیه حسرت است.

گذشته بلافصل؛ ناحیه پشیمانی و اندوه است.

آینده میانه؛ ناحیه آرزو، انتظارات،خیر و شر است.
آینده میانه؛ ناحیه آرزو، امید، هراس و اضطراب است.
آینده دور؛ ناحیه دعا، عمل اخلاقی و همچنین معنای زندگی است.»

(امی ون دورزن / اسرار هرروزه؛ دست‌نوشته روان درمانی اگزیستانسیال)
نکته این کتاب خانم امی ون دورزن هم هنوز به فارسی ترجمه نشده است.

فرد ملانکولیک، زمان را به عنوان نیروی محرکه تجربه نمی کند بلکه آن را به مثابه جریان زمانی پیش پاافتاده تجربه می کند . بنابراین برای این بیماران آینده مسدود شده می شود، توجه به گذشته معطوف می شود و زمان حال در احساس رکود و کسالت است(مینکوفسکی، زمان زیسته)
lived time , Eugene Minkowski

سعید جلوخانی

گروه آموزشی فلسفه اگزیستانسیالیسم و روان درمانی اگزیستانسیال

@phenomenology_existentialism

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	بله

	خیر