اگر موضع حکومت در باره جاسوس بودنش درست باشد، صد وای بر این کشور. لطفا به مسئولیت هایش که تا کنون برملا شده، بنگرید:
۱- مسئول و مدیر سازمان نظامی اجرای قطعنامه ۵۹۸؛
۲- مسئول مطالعات امنیت بین الملل مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص نظام؛
۳- معاون علی شمخانی وزیر دفاع از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱(امروز یک مقام وزارت دفاع این پست را تکذیب کرد)؛
۴- مشاور علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی؛
۵- رئیس مؤسسه مطالعات راهبردی(استراتژیک)؛
۶- مشاور فرمانده نیروی دریایی؛
۷- معاون حوزه امنیتی وزارت دفاع؛
۸- معاون روابط خارجی وزارت دفاع؛
۹-دعوت به کار پس از بازنشستگی و اخذ تابعیت و اقامت بریتانیا در ۱۳۸۲، برای کمک به پرونده هسته ای.
این در حالی است که دریابان علی شمخانی جزو قدیمیترین و ارزشی ترین فرماندهان و مدیران حکومت و بلکه در شمار مسئولان با خط فکری میانه رو است. حال چگونه ممکن است علاوه بر M16 بریتانیا، سازمان اطلاعات و عملیات ویژه اسرائیل(موساد) که مدعی است مارهای بیابان های ایران را هم رصد می کند، دربخش های حساس تصميم سازی، خط دهی و افراطی کردن سیاست ها و مواضع و استراتژی ها، از جمله در سیاست خارجی، تلاشی برای نفوذ ها نکرده باشد؟ اتفاقا موساد شعار محوری خود را رخنه در بخش مدیریت های استراتژیک دولت ها قرار داده است. چنان که شعار اصلی این سازمان که نماد آن به شمار می آید، بر همین نکته متمرکز است:«جایی که تدبیر نیست مردم میافتند، اما سلامتی از کثرت مشیران است.».
از سوی دیگر این تصور که تنها موساد، سیا و اینتجلنت سرویس(و M16)، شبانه روز امور ایران را در رصد دارند، اشتباهی خرد کننده است. به عنوان نمونه سازمان اطلاعات ملی ترکیه که پیشینه تاسیس آن به خلافت عثمانی بر می گردد، حتی برای لحظه ای از رصد و دخالت در امور و مسائل ایران دست نمی کشد . چنان که استراتژی میت بحران سازی و بهره برداری از تداوم بحران و پیگیری منافع اقتصادی و سیاسی ناشی از بحران در منطقه به نفع منافع ملی ترکیه است.
همه کارشناسان زبده می دانند که میت در منطقه خاورمیانه با سازمانهای اطلاعاتی ایران در حال رقابت تنگاتنگ و بی وقفه است به طوریکه وزارت اطلاعات و سپاه قدس ایران هر دو در لیست رقیبان اصلی میت قرار دارند. در حالی که میت با سازمانهای اطلاعاتی کشورهای آمریکا، اسرائیل، جمهوری آذربایجان وعربستان سعودی پیوندی ژرف و همکاری متقابل دارد. میت به ویژه نقطه تمرکز جغرافیایی خود را بر استان های شمال باختری ایران قرار داده و سعی در نفوذ همه جانبه بین متنفذین لشگری و کشوری و عقیدتی و ... دارد(در این باره ریزتر از پیش خواهم نوشت) هم چنین نقش ISI پاکستان به عنوان مخوف ترین سازمان اطلاعاتی جهان پیشتر در همین کانال تشریح شده است.
کوتاه آن که به گمانم تلاش مدیران ضد جاسوسی جمهوری اسلامی هنگامی برای امنیت ملی تاثیر گذار خواهد بود که مبتنی بر سه نکته باشد:
نخست آن که این کشف ها تنها به عنوان نمایاندن نُک کوه یخ دانسته شود؛ دوم آن که پی برده شود که جاسوسی ها پیش و بیش از تمرکز بر بخش های سخت افزاری تسلیحاتی، بر جهت دهی استراتژیک جامعه و رسانه ها متمرکز است، به ويژه خوب است بخشی از تمرکز اساسی بر فعالیت های میت ترکیه نهاده شود و سوم و صد البته مهمتر، بخش ضد جاسوسی زیر هدایت مدیرانی قرار گیرد که مستقلانه، بی هر گونه هراس و شجاعانه، نقش و گستره
سرویس امنیت فدراتیو روسیه یا FSB، در ارکان استراتژیک( مدیریت کلان سیاسی- نظامی- مذهبی و رسانه ای) جمهوری اسلامی و بین مدیران کلان تصميم ساز و تصميم گیر، کاملا رصد، خنثی و افشا شود.
یدالله کریمی پور