ٵَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي مَحْمُودٍ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: قُلْتُ لِإمام الرِّضَا صلوات اللَّه علیه: الْإِمَامُ يَعْلَمُ إِذَا مَاتَ؟ فَقَالَ: نَعَمْ ،حَتَّى يَتَقَدَّمَ فِي الْأَمْرِ» قُلْتُ: عَلِمَ أَبُوالْحَسَنِ صلوات اللَّه علیه بِالرُّطَبِ وَ الرَّيْحَانَ الْمَسْمُومَيْنِ اللَّذَيْنِ بَعَثَ بِهِمَا إِلَيْهِ يَحْيَى بْنُ خَالِدٍ؟ فَقَالَ: نَعَم.قُلْتُ: فَأَكَلَهُ وَ هُوَ يَعْلَمُ؟ فَقَالَ: أُنْسِيهِ لِيَنْفُذَ فِيهِ الْحُكْمُ .
یکی از اصحاب ما (شیعیان) گفت : به امام رضا صلوات الله علیه عرض کردم : امام می داند چه زمانی می میرد؟ حضرت فرمودند : بله ، تا اینکه در آن کار (تعیین امام بعدی) پیشی گیرد، عرض کردم: ابوالحسن امام کاظم صلوات الله علیه از خرما و ریحان زهرآلودی که یحیی بن خالد لعنة الله علیهما برای ایشان فرستاده بود ، اطلاع داشت؟ فرمودند : بله ، عرض کردم: در حالی که می دانستند آن را میل فرمودند؟ فرمودند : [خداوند] از یاد ایشان برد تا حکم [مرگ] درمورد ایشان اجرا شود.
بصائرالدرجات ص٧۴ و ٧۵
جامع احادیث الشیعه