حزب الله آچمز می‌شود؟

حزب الله لبنان برترین متحد استراتژیک جمهوری اسلامی در فضای خارج نزدیک است. حسن نصرالله بارها بر وفاداریش نسبت به رهبری به ویژه در نبرد با اسرائیل (اشغالگر) تاکید کرده است.

با این همه شرایط این سازمان در واکنش به حمله هوایی احتمالی اسرائیل به ایران نسبت به سال های پیش سخت تر شده است. چرا؟!

نخست آن که پیوند استراتژیک حزب الله با جمهوری اسلامی که با تضمین پشتیبانی متقابل در برابر تهدید اسرائیل تعریف شده، از سوی احزاب دیگر منافی عِرق، وفاداری و تعهد ملی شناخته شده است.

نه تنها احزاب مخالف که احزاب متحد و متمایل به رویکرد حزب الله و نیز بخشی بزرگی از شهروندان لبنانی مخالف پیوند زدن مسائل ایران با لبنان از طریق پیمانی غیر ملی-رسمی بوده و آن را مخالف امنیت لبنان محسوب می کنند. دوم آن که پیامدهای گسترش فرایند صلح اعراب با اسرائیل که در حاشیه جنوبی خلیج فارس نشو و نما یافته، به لبنان نیز سرایت کرده است.

برخی احزاب راستگرای کتائبی و بلکه احزاب میانه رو، در قالب رویکردی ملیگرایانه، خواهان حل و فصل مناقشات مرزی با اسرائیل برآمده اند. این رویکرد مورد استقبال شهروندان سنی، مارونی و حتی شماری از شیعیان شده است. پیوستن حزب الله به توافق تعیین مرز رسمی دریایی بین لبنان- اسرائیل (راس النقوره)، در قالبی دوفاکتو حزب الله را با طرح و برنامه های ملی گرایانه لبنانی در تنش زدایی با اسرائیل همراه کرده است.

از سوی دیگر استمرار فشار جهانی بر حزب الله که تا کنون منجر به تروریستی شمرده شدن حزب الله و و شاخه نظامی مقاومت از سوی بیش از ۵۷ کشور شده، نمی تواند در رویکرد سنتی این سازمان، به ويژه در مناسباتش با جمهوری اسلامی بی اثر باشد. به ویژه این که در ماه های اخیر، کمک های متنوع جمهوری اسلامی(از جمله کمک ارزی) بهوحزب الله رو به کاهش بوده است.

به هر روی واکنش حزب الله در حمله هوایی احتمالی اسرائیل به ایران، نمی تواند مانند سال های پیش آسان، گسترده و بی محابا باشد. بعید است که مردم لبنان از گونه ای نبرد تازه با اسرائیل، آن هم در جهت حمایت از ایران استقبال کنند. بعید نیست در چنین صورتی، حزب الله در رویارویی با اسراییل، در موقعیت آچمز قرار گیرد.

یدالله کریمی پور

مطالب مرتبط