حقیقت این امر که شبها به خواب میروید، روز و شـب تـان را از یکدیگر متمایز میسازد. سطح آرامشی که خواب با خود به همراه می آورد، بوجود آورنده این تمایز است.
اگر بتوانید در حین تمامی فعالیت های روزانه آرام باقی بمانید، شب هنگام نیز از لحاظ انرژی و شور و اشتیاق همانند روز، همچنان آرام خواهید بود. اگر سرحال از خواب بیدار شوید، نشانه خوبی برای شروع روز است، با پایین آمدن سطح آرامش، به تدریج شروع به احساس استرس میکنید. لازم است به خاطر بسپارید که استرس در اثر کار بوجود نمی آید. همه تصور میکنند که کارشان استرس زاست. هیچ کاری استرس زا نیست.
شغل های بسیاری هستند که موقعیت های استرس زایی را بوجود می آورند. ممکن است کارفرمایان بداخلاق و تندخو، همکاران غیرقابل اطمینان، اتاق های اورژانس وجود داشته باشند و یا حتی ممکن است خود را در وسط منطقه جنگی بیابید! اما همه این موارد در ذات خود استرس زا نیستند. بلکه واکنش های جبری و بی اختیـار مـا بـه شرایطی که در آن ها قرار داریم موجب استرس می شود.
استرس، سطح مشخصی از ناسازگاری درونی نسبت به عوامل بیرونی است. شخص به آسانی می تواند با کمی کار درونی و آگاهی مکانیزم درونی اش را نرم و منعطف سازد. بدین سبب این ناتوانی شما در مدیریت خودتان است که موجب بروز استرس می شود. مشکل اینجاست که شما در برخی از موارد، نمی دانید چطور بدن، ذهن و عواطف خود را مدیریت کنید.
با این وجود، چطور خود را از استرس رها کرده تا در سطح یکسانی از وجد و سرور، آرامش و خوشبختی باقی بمانید، جدای از اینکه روز باشد و یا شب؟
میانگین ضربان قلب انسان زمانی که معده او خالی باشد، بین هفتاد تا هشتاد بار در دقیقه است. ضربان قلب فردی که نوع صحیحی از مراقبه را انجام می دهد، بین سی تا چهل بار در دقیقه است. حتی بعد از یک ناهار مفصل ضربان قلب او به پنجاه بار در دقیقه می رسد. ضربان قلب تنها یک پارامتر است که نشان می دهد بدن شما لحظه به لحظه چه سطحی از استرس را تجربه میکند. اساساً استراحت، توانایی تجهیز و احیاء دوباره بدن را فراهم میکند.
نمی توانید هنگام فعالیت، روند بدن را کند کنید، بلکه آن چه ضروری است این است که بدن خود را چنان مدیریت کنید که فعالیت، آن را از پا نیندازد. شاید از نظر فیزیکی بسیار خسته شده باشید اما این امر لزوماً بر شما استرس وارد نمی کند. اگر با وجـود فعالیت همچنان پرطراوت هستید، این امری با ارزش است. اگر سه، چهار ماه است که به تمرین یوگا می پردازید، ضربان قلب تان به آسانی هشت تا بیست بار در دقیقه پایین می آید. این بدان معناست که بدن شما کارآمدتر از قبل با قدم هایی موزون مشغول فعالیت است.
آنچه بدن به آن نیاز دارد خواب نیست، بلکه آرام و قرار است. اگر در طول روز بدن را در آرامش نگاه دارید، شب هنگام نیـز بطور طبیعی خوابی خوش خواهید داشت. اگر کار کردن، قدم زدن و یا ورزش کردن نیز برایتان آرامش به همراه دارد، در نتیجه بسیار راحت تر به خواب خواهید رفت.
سادگورو
مهندسی درون
ص ۱۶۶ ،۱۶۷ و ۱۶۸
@Khodshenasivo
عرفان و خودشناسی