کد خبر: ۳۲۳۲۴
تاریخ انتشار: ۰۱ آبان ۱۴۰۱ - ۰۸:۳۷-23 October 2022
در قرآن به ما توصیه شده که به چیزی که می‌خورید دقت کنید، این چیز بی‌نهایت پیچیده‌ای است که جلوی ما گذاشته میشود.
اگر یک مقدار زیست‌شناسی و ژنتیک بلد باشید، میدانید چه فرآیند وحشتناک پیچیده‌ای صورت می‌گیرد تا یک دانۀ گندم تکثیر شود و بعداً ما این را بخوریم. میلیاردها رشتۀ DNA با طول وحشتناک با یک فرآیندهای بسیار پیچیده‌ای در حد یک دانه سلول ژن‌هایشان دارد روشن و خاموش میشود و چیزهایی تولید میشود، در فرآیندی که اصلاً قابل تصور نیست.
دانه گندم در این فرایند بسیار پیچیده رشد کرده، حالا کاری که ما انجام داده‌ایم چیست؟ اینها را چیده‌ایم، پوستشان را کنده‌ایم, آرد کرده‌ایم و نان درست کرده‌ایم. مثل این می‌ماند که مثلاً طولی به اندازۀ یک میلیارد متر در نظر بگیریم، ما یک سانت آخر آن را انجام داده‌ایم تا تبدیل به غذا شده است.
خداوند در قرآن بارها آیه‌هایی مثل این را می‌گوید که آیا شما این را زراعت می‌کنید یا ما زراعت میکنیم؟ شما چکار می‌کنید به غیر از اینکه مثلاً دانه را می‌گذارید زیر خاک و آب میدهید؟
یکی از مُحسّنات علم جدید این است که حالت Universal قوانین جهان را به ما نشان می‌دهد. این چیزی است که با توحید سازگار است، ولی با آن بلبشویی که ذهنیت مشرکانه دارد خیلی سازگار نیست. دیدگاه موحدانه‌ای که مسیحی‌ها داشتند کمک زیادی به ایجاد چنین دیدی کرد، و باعث شد تصوری از قانون‌های Universal به وجود بیاید که بعد برای کشف آنها تلاش کنند.
آدم موحد خودش و جهان را مخلوق خداوندی می‌داند که در حال اداره همۀ مخلوقات از جمله من هست، رب العالمین است، همه را پرورش می‌دهد. در آسمان و زمین چیزهایی تعبیه کرده برای اینکه بتوانید به آسانی زندگی کنید، سفره ی رنگارنگ و زیبایی زیر پای شما گسترده شده است.
«افَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لا يَخْلُقُ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ»
همه چیز را خداوند خلق کرده، کس دیگری چیزی خلق نکرده است.
آنها این را قبول داشتند، ما هم الان از دیدگاه علمی قبول داریم، ما چیزی را خلق نمی‌کنیم. آن چیزی که در جهان هست خلق شده، ما فقط اینها را جابه‌جا میکنیم. کل تکنولوژی مثل آشپزی است. ما چوب خلق نمی‌کنیم، دریا خلق نکرده‌ایم، چوب‌ها را به نحوی به همدیگر وصل کرده‌ایم روی دریا شناور شدند، کشتی ساختیم.
احساس یک آدم موحد همان احساسی است که حضرت ابراهیم توصیف میکند که خداست که وقتی مریض میشود او را شفا می‌دهد، خداست که به او آب و غذا می‌دهد و بزرگش میکند، و خودش را در معرض ربوبیت خداوند به معنای واقعی کلمه می‌بیند.
از متن سخنرانی سوره نحل، جلسه چهارم
دکتر روزبه توسرکانی
ما هنوز هم شِمای ناقص کلی از این که چه اتفاقی می افتد داریم. واقعاً تولید یک دانه گندم پیچیده‌تر از کل فعالیتی است که بشر در طول تمدن خودش انجام داده است. چیز که تا حالا اختراع کرده‌ایم، همه را بگذاریم روی همدیگر در مقابل فرآیند پیچیده‌ای که در یک سلول در طبیعت اتفاق می‌‌افتد چیزی نیست.
دانه گندم در این فرایند بسیار پیچیده رشد کرده، حالا کاری که ما انجام داده‌ایم چیست؟ اینها را چیده‌ایم، پوستشان را کنده‌ایم, آرد کرده‌ایم و نان درست کرده‌ایم. مثل این می‌ماند که مثلاً طولی به اندازۀ یک میلیارد متر در نظر بگیریم، ما یک سانت آخر آن را انجام داده‌ایم تا تبدیل به غذا شده است.
خداوند در قرآن بارها آیه‌هایی مثل این را می‌گوید که آیا شما این را زراعت می‌کنید یا ما زراعت میکنیم؟ شما چکار می‌کنید به غیر از اینکه مثلاً دانه را می‌گذارید زیر خاک و آب میدهید؟
یکی از مُحسّنات علم جدید این است که حالت Universal قوانین جهان را به ما نشان می‌دهد. این چیزی است که با توحید سازگار است، ولی با آن بلبشویی که ذهنیت مشرکانه دارد خیلی سازگار نیست. دیدگاه موحدانه‌ای که مسیحی‌ها داشتند کمک زیادی به ایجاد چنین دیدی کرد، و باعث شد تصوری از قانون‌های Universal به وجود بیاید که بعد برای کشف آنها تلاش کنند.
آدم موحد خودش و جهان را مخلوق خداوندی می‌داند که در حال اداره همۀ مخلوقات از جمله من هست، رب العالمین است، همه را پرورش می‌دهد. در آسمان و زمین چیزهایی تعبیه کرده برای اینکه بتوانید به آسانی زندگی کنید، سفره ی رنگارنگ و زیبایی زیر پای شما گسترده شده است.
«افَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لا يَخْلُقُ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ»
همه چیز را خداوند خلق کرده، کس دیگری چیزی خلق نکرده است.
آنها این را قبول داشتند، ما هم الان از دیدگاه علمی قبول داریم، ما چیزی را خلق نمی‌کنیم. آن چیزی که در جهان هست خلق شده، ما فقط اینها را جابه‌جا میکنیم. کل تکنولوژی مثل آشپزی است. ما چوب خلق نمی‌کنیم، دریا خلق نکرده‌ایم، چوب‌ها را به نحوی به همدیگر وصل کرده‌ایم روی دریا شناور شدند، کشتی ساختیم.
احساس یک آدم موحد همان احساسی است که حضرت ابراهیم توصیف میکند که خداست که وقتی مریض میشود او را شفا می‌دهد، خداست که به او آب و غذا می‌دهد و بزرگش میکند، و خودش را در معرض ربوبیت خداوند به معنای واقعی کلمه می‌بیند.
از متن سخنرانی سوره نحل، جلسه چهارم
دکتر روزبه توسرکانی
مطالب مرتبط
X Share
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
غیر قابل انتشار: ۰
متولد 35
| 
۰۹:۲۰ - ۱۴۰۱/۰۸/۰۴
0
0
پاسخ
همه را خدا خلق کرده است اما کاش هر روز یک گرده نان به کودک گرسنه یتیم افغانی هدیه می کرد(به مریم هر روز مائده می فرستاد) تا نادر مجبور به فروش کودکش نشود.جوابت را میدانم:تقصیر آدمهای دیگر است که به او غذا نمی رسد وکرنه خدا داده است(آن کودک گرسنه قانع نشد) نظر شما
به روایت مذهبی ها
نظرسنجی
با اصلاحات بنیادین سیاسی موافقید؟
آخرین اخبار
چشم انداز
پربازدیدترین
خبری-تحلیلی
پنجره
اخلاق و عرفان
سیره علی بن ابیطالب(ع)
سیره رسول الله(ص)
تاریخ صدر اسلام
تاریخ معاصر
زمین
سلامت و تغذیه
نماز و احکام
کتاب و ادبیات
نظامی
کمپر و ون لایف
شیطان و گناهان
روشنفکری دینی
مرگ
آخرالزمان