همانطور که میدانیم؛ از جمله مهمترین فعالیت کشاورزان این مرزوبوم، یکی هم پرورش کرم ابریشم یا همان نوغانداری است که طی قرون متمادی در رتبه نخست منابع ثروتی ایران و گیلان محسوب می شد.
صنعت ابریشم که از طریق جاده های قدیم ابریشم و کشور چین باستان به این سرزمین رسیده ،درگذشته یکی از مهم ترین کالاهای صادراتی بود که از الیاف طبیعی آن پارچههای ابریشمی نفیس تولید می گردید.
این محصول با ارزش اگر چه امروزه جایگاه اقتصادی و رونق خود را از دست داده، ولی در عصر قاجار و صفویه از شکوفایی بالایی برخوردار بود و مراکز تولید پیله و ابریشم آن چون: گیلان، مازندران، خراسان، اصفهان ،یزد، کرمان و کاشان در این رابطه از جایگاه ممتازی برخوردار بودند.
در این میان شهرهایی چون : فومن ، رشت، گسکر، و لاهیجان از مراکز اصلی و مهم فروش ابریشم گیلان قدیم شمرده می شدند و بازارشان از رونق بسیار بالایی برخوردار بود ،تا جاییکه گفته می شود، هدف اصلی شاه عباس اول صفوی از تسخیر ایالت مستقل آن زمان گیلان و الحاق آن به حکومت مرکزی ، دست یابی به محصول ارزشمند ابریشم این سرزمین بوده است.
در دوره قاجار معاملات بسیاری پیرامون ابریشم گیلان در تجارتخانه ها صورت میگرفت. ابریشم پس از خرید و خشک شدن در موسسه پیله خشک کنی چون: کسما و لاهیجان و آماده شدن در کارگاه های شعر بافی رشت و لاهیجان و کارخانههای ابریشم تابی محمد حسن رشتی در برکاده و حاج امین الضرب در رشت،از طریق راه آبی بندرانزلی، به کشورهای اروپایی چون: روسیه، ایتالیا و فرانسه صادر می شد.
در این رابطه بازرگانان و تاجرانی هم فعالیت داشتند که از جمله ایشان به: ظریفیان، چینی چیان و حاج ابوالقاسم شفتی مردخه میتوان اشاره نمود که شخص اخیر نوادگانش امروزه در رشت و یزد با نام خانوادگی: امینی، رشتی و رشتی زاده شناخته می شوند.
کانال گیلان قدیم
@guilan_ghadim