روایتی از «اعترافات اجباری» در شوروی زمان استالین

«اعترافات اجباری» در شوروی زمان استالین مدرک اصلی برای صدور احکام اعدام بود.

وسولد مايرهولد، کارگردان سرشناس تئاتر، یکی از قربانیان اعتراف گیری اجباری بود. او قبل از اینکه اعدام شود طی نامه ای به نخست وزیر شوروی، روند کسب اعترافات به اصطلاح «موثق» از خودش را شرح داد: "بازجویان شروع کردند به اعمال زور بر من، یک پیرمرد شصت و پنج ساله مريض. وادارم کردند دمر روی زمین دراز بکشم و بعد با شلاق به کف پاها و ستون فقراتم کوبیدند. آنها مرا روی صندلی نشاندند و از بالا، با قدرت، بر پاهایم کوبیدند. طی روزهای بعد پاهایم خونریزی شدیدی کرد.

آنها دوباره به سراغم آمدند و با شلاق بر تاول های آبی و قرمز و زرد بدنم کوبیدند. چنان دردی می کشیدم که انگار آب جوش روی این بخشهای حساس بدنم ریخته اند. از شدت درد زوزه می کشیدم و گریه می کردم. زیر مشت و لگد له و لورده شدم. موقعی که آنها به قول خودشان «حمله روانشناختی» را هم افزودند، دردهای جسمی و روانی موجب چنان وحشت شدیدی در من شد که کاملاً عریان و بی دفاع شدم. یک بند گریه می کردم.

موقعی که دمر کف اتاق افتاده بودم کشف کردم که می توانم مثل یک سگ ،که صاحبش با شلاق می زندش، دور خودم بپیچم، بچرخم، بخزم، و زوزه بکشم....ترس، وحشت شدیدی در من به وجود آورد و وحشت وادارم کرد که ابزاری برای دفاع از خودم بیابم.

فرد در این مرحله به خودش می گوید: "مرگ، این قطعی ترین قطعیت ها، آسان تر از این شکنجه است..."

‏پس شروع کردم به مجرم اعلام کردن خودم، با این امید که این اعتراف، به سرعت منجر به اعدامم شود...عملاً به دو فرد تقسيم شده بودم. اولی در حال کنکاش برای یافتن «جرایم» علیه دومی بود و وقتی نتوانست این «جرایم» را بیابد، شروع کرد به ابداعشان.

بازجو در این زمینه دستیار مجرب و ماهری از کار درآمد و ما، با یک همکاری نزدیک، شروع کردیم به نگارش متن اعترافاتم. موقعی که فانتزی هایم شروع می کرد به ته کشیدن بازجویان زمام امور را به دست گرفتند؛ آنها متن اعترافاتم را آماده٬ نوشته و اصلاح کردند. خودشان چهار بار آن را بازنویسی کردند. بازجو مدام تهدیدم می کرد: ‏"اگر نمی توانی بنویسی (یا به عبارتی ابداع کنی، دوباره کتکت خواهیم زد...)کاری می‌کنیم که بدنت تبدیل شود به یک توده گوشت بی شكل، له و لورده، و خونین"

و در آنجا بود که آنها هر چیزی که از من خواستند را امضا کردم. مایرهولد در شمار یکی از برجسته ترین کارگردانان و بازیگران تئاتر روس در اتحاد جماهیر شوروی و یکی از بزرگترین هنرمندان این رشته در اوایل قرن بیستم قرار دارد. تجربه‌های فراوان او در زمینه‌های فیزیک بدن و سمبولیسم در تئاتر غیر قراردادی، او را به یکی از چهره‌های اولیه تئاتر مدرن به دنیا معرفی نمود.

بایگانی ادبی پلیس مخفی | نویسنده: ویتالی شنتالینسکی | ترجمه: بیژن اشتری، انتشارات ثالث)

Samuel

مطالب مرتبط