رشد اقتصادی چین در دهه ۲۰۰۰ میلادی از ۱۰ درصد فراتر رفته بود.
بسیاری گمان میکردند با ادامه این روند اقتصاد چین تا سال ۲۰۵۰، چهار تا پنج اقتصاد آمریکا بزرگ می شود و در نتیجه قدرت سیاسی و نظامی جهان کاملا به سمت اژدهای شرق خواهد چرخید اما رشد اقتصادی چین از نقطه اوجش در سال ۲۰۰۷، یعنی ۱۴/۳ درصد با کاهش مداوم و تدریجی به کمتر از ۶ درصد در قبل از دوران کرونا رسید.
کاهش جمعیت و نیروی کار در چین، اشباع بازار مسکن و ساخت و سازهای دولتی، کاهش رشد بازدهی نیروی کار، احتمال بالای محدودیت روابط با غرب، احتمالا باعث خواهد شد این روند کاهشی ادامه دار باشد.
بنابر محاسبه خوش بینانه نویسندگان این مقاله اقتصاد چین احتمالا تا ۲۰۳۰ از اقتصاد آمریکا بزرگ تر خواهد شد اما با کاهش متوسط رشد اقتصادی چین به ۲ تا ۳ درصد در سال، چین نخواهد توانست چندان از آمریکا فاصله بگیرد.
چیزی حدود ۱۵ درصد بزرگتر از اقتصاد آمریکا بر مبنای ارزش اسمی دلار و حدود ۴۰ درصد بزرگ تر بر مبنای برابری قدرت خرید. این موضوع باعث نخواهد شد که قدرت سیاسی چین از بلوک غرب به رهبری امریکا از نظر اقتصادی قدرتمندتر شود. آمریکا و متحدانش همچنان چیزی حدود نیمی از اقتصاد جهان را تحت کنترل خواهند داشت
چین به دلیل نداشتن ایدئولوژی دل فریب و سابقه اختلافات ارضی با همسایگان نمی تواند مثل امریکا به سادگی متحدان زیادی به سمت خود جلب کند و یک قطب سیاسی-اقتصادی مثل بلوک غرب یا بلوک شرق سابق ایجاد کند.
شاهین طهماسبی