سویهی BA5 کووید با سرایتپذیری ۱۸ برابری در حال گسترش است و پیشبینی میشود تا یکی دو هفته دیگر، هشتاد درصد موارد ابتلا را شامل شود، با علائم شایع آبریزش بینی، گلودرد، کوفتگی و ضعف، بیاشتهایی، سردرد و تب.
در حالت دیگری، علائم گوارشی غالباند، با تهوع، درد شکم و اسهال و کماشتهایی. قرنطینه و درمان بر اساس علائم، نسبت به قبل فرقی نکرده و درگیری ریوی به ندرت رخ میدهد.
خوشبختانه، موارد بستری و مرگ و میر تا الان، کم بوده و مهمترین علت، واکسیناسیون است. اما همین خفیف بودن باعث جدی گرفته نشدن کرونا شده وهمچنان مردم و مسئولین ترجیح میدهند که آن را تمامشده فرض کنند. استفاده از ماسک به حداقل رسیده و رعایت فاصله و پرهیز از تجمعات به شوخی و گاه تمسخر تبدیل شده است. البته این بیخیالی به دلیل خستگی مزمن چند ساله، مختص ایران نیست و تقریبا در تمام جهان چنین است و در آمريکا نیز توصیههای سازمان بهداشت جهانی چندان جدی گرفته نمیشود.
گویا قرار نانوشتهای برقرار شده که زندگی عادی را به رنج ابتلای چند روزه ترجیح میدهند و ترجیح میدهند آن را سرماخوردگی به دلیل جلوی کولر خوابیدن فرض کنند. با این استدلال، خود را مجبور به قرنطینه نمیکنند و از عذاب وجدان باعث ابتلای بقیه شدن نیز در امان میمانند.
اما واقعیت این است که علائم فعلی، کروناست، چه بپذیریم چه انکار کنیم. و دو نکته مهم نادیده گرفته شده است؛ یکی عوارض طولانیمدت و ناشناخته و متنوع و گاه بیعلاج کووید است (Long Covid) ، که در موارد خفیف هم قابل تحقق است. دوم امکان جهشهای خطرناک در صورت استمرار گردش ویروس در جامعه و ایمنیگریزی و غافلگیریهای بعدی ست.
پس همچنان، استفاده از ماسک و تهویه و فاصله اجتماعی و تکمیل واکسیناسیون، درستترین راه پیش روست. باید جلوی گسترش ویروس را بگیریم، حتی اگر در پیک فعلی، علایم خفیفی بدهد و مرگ و میر و بستری کمی داشته باشد. به امید روزهایی که واقعا بتوان با خیال کاملا آسوده زندگی کرد.
دکتر مصطفی جلالیفخر