فرزندان ایران؛
زبانها را میتوان از دیدگاههای گوناگون با هم بسنجیم.
زبانشناسان و کارشناسان فرهنگ و ادب،
کارشان بررسی زبان و زیبایی و ویژگی آن از دیدگاههای ریز و درشت است.
زبان هرگز بهینپذیر(نقد) نیست؛
زبان را میتوان واکاوی و بررسی کرد.
از بد گویی وبد زبانی بپرهیزیم
چون در میان خردمندان وفرهیختگان داشتن چنین ویژگیها جایی ندارد.
ما اگر میخواهیم زبان وفرهنگ خود را
به جهان بشناسانیم بایسته است:
که جاودانههای آهنگین زبان پارسی
را درگفتارو نوشتارمان بکار ببریم.
از پارسی گویی هراس نداشته باشیم.
از این پس؛
۱- واژه پارسی «آموزش»
بجای واژه تازی «تحصیلات»
۲- واژگان پارسی «آموزش، یادگیری»
بجای واژه تازی «تحصیل»
۳- واژه پارسی «خوارداشت، کوچک شمردن»
بجای واژه تازی «تحقیر»
۴- واژگان پارسی «پژوهش، جستجو»
بجای واژه تازی «تحقیق»
۵- واژگان پارسی «بررسیها، پژوهشها»
بجای واژه تازی «تحقیقات»
۶- واژگان پارسی «گوارش، موشکافی، واکاوی»
بجای واژه تازی «تحلیل»
۷- واژگان پارسی «بردباری، شکیبایی»
بجای واژه تازی «تحمل، صبر»
۸- واژگان پارسی «تاب آوردن، پایداری»
بجای واژه درهمآمیخته تازی، پارسی «تحمل کردن»
۹- واژگان پارسی «دگرگونی، دگردیسی»
بجای واژه تازی «تحول»
۱۰- واژه پارسی «دگرگونیها»
بجای واژه تازی «تحولات»
۱۱- واژه پارسی «تالار»
بجای واژه بیگانه فرانسه «سالون»
۱۲- واژه پارسی «میانی»
بجای واژه بیگانه فرانسه «سانترال.»
سرای فرزندان ایران