کد خبر: ۳۱۳۵۷
تاریخ انتشار: ۱۵ تير ۱۴۰۱ - ۰۰:۲۰-06 July 2022
کسانی که سر سازگاری با اندیشیدن ندارند، با نوعی اندیشه به مخالفت با اندیشیدن، مبادرت میکنند.
ولی یک اندیشه فقط با مرگ خود می‌تواند در مقابل اندیشیدن، مانع ایجاد کند؛ زیرا اندیشه زنده، خود جلوه‌ای از اندیشیدن است.
و جلوه از متجلی جدا نیست.
اندیشیدن در اندیشه، تعین پیدا میکند و در سخن به ظهور می‌رسد.
سخن، ظهور اندیشه است و اندیشه، جلوه‌ای از اندیشیدن به شمار می‌آید.
نسبت میان اندیشه و اندیشیدن، مانند نسبت میان موجود با وجود شناخته میشود.
وجود، در قالب ماهیت، موجود خوانده میشود؛ اندیشیدن نیز در قالب کلمه، اندیشه به شمار می‌آید.
به عبارت دیگر می‌توان گفت: اندیشه، مرز اندیشیدن است؛ البته اندیشیدن از مرزها فرا می‌رود.
هر مرزی ضمن اینکه در یک مرحله «پایان» شناخته میشود، در مرحله دیگر، آغاز به شمار می‌آید.
هر آغازی، پایان دارد و پایانِ بدون آغاز متصور نیست.
غلامحسین ابراهیمی دینانی ،متن از کتاب اندیشیدن باور یا باور به یک اندیشه
مطالب مرتبط
X Share
نظر شما
به روایت مذهبی ها
نظرسنجی
با اصلاحات بنیادین سیاسی موافقید؟
آخرین اخبار
چشم انداز
پربازدیدترین
خبری-تحلیلی
پنجره
اخلاق و عرفان
سیره علی بن ابیطالب(ع)
سیره رسول الله(ص)
تاریخ صدر اسلام
تاریخ معاصر
زمین
سلامت و تغذیه
نماز و احکام
کتاب و ادبیات
نظامی
کمپر و ون لایف
شیطان و گناهان
روشنفکری دینی
مرگ
آخرالزمان