در حادثه هفتم تیر ما ۱۰۰ نفر بودیم که ۷۳ نفر فوت کردند. آقای بهشتی نیاز به بزرگداشت ندارد و هنوز مظلوم هستند. ما هر سال وقتی هفتم تیر می شود عزا می گیریم چون جایی نداریم و از همه جا اخراجمان کرده اند! چهار ماه پیش به مقتل شهدای هفتم تیر رفتیم و گفتیم می خواهیم برای هفتم تیر مراسم بگیریم؛ تا دیروز به ما جواب ندادند چون آنجا مقر قرارگاه شهید فهمیده شده و گفتند باید از سپاه اجازه بگیرید و ما هم از پیامبر(ص) آموخته ایم که گفتند اگر می خواهید عزیز شوید، از کسی چیزی نخواهید.
رفتیم بهشت زهرا (س) و گفتیم بقعه هفتم تیر که یادگار مهندس موسوی است برویم؛ دیدیم نوشتهاند در حال تعمیر است و باید از آقای دکتر زاکانی اجازه بگیریم. پیش آقای مرحوم آقای دعایی آمدیم و گفتیم ما خیلی مظلوم هستیم؛ روزنامه اطلاعات سالنی دارد و اجازه بدهید ما مجلسی اینجا بگیریم. گریه کرد و گفت به من گفته اند تو حق نداری اینجا برای کسی بزرگداشت بگیری.
روز تشییع آقای دعایی در حرم بنیانگذار جمهوری اسلامی ماجرا را برای حاج حسن آقا و شیخ حسن صانعی گفتم که دو اتاق به ما نمیدهند که این خانواده بنشینند و در مقتل شهدا گریه کنند. ایشان بزرگواری کردند و ما امروز به این بیت الرجاء (حسینیه جماران) آمدهایم بگوییم امروز ما نیاز به امیدزایی داریم اما راه امید را دارند میبندند. ما خیلی مستأصل شدهایم؛ خیال نمیکردیم به اینجا برسیم.