طی چند ماه اخیر، گفتگوهای زیادی در مورد سقط جنین داشتم.
تمهای تکرار شوندهای در این بحثها وجود داشت که تا جایی که حافظه یاری بده دستهبندی میکنم و هر کدوم رو بهصورت خلاصه توضیح میدم:
چند استدلال (؟) شاذ هم بود که فاکتور گرفتم چون بیشتر جنبه طنز داشتن :)
1. Bodily Autonomy (aka. MY BODY MY CHOICE)
پاسخ: جنین، جزئی از بدن زن نیست، بلکه موجودی مستقله که درون بدن زن شکل میگیره. در واقع یک جسم خارجی برای بدن محسوب میشه و به همین علت، مکانیسمهای متعددی وجود دارن که این دو رو از هم جدا کنن. بنابراین، بدن جنین بدن تو نیست، در نتیجه، کشتنش هم انتخاب تو نیست.
2. Dehumanization (it is not a human)
پاسخ: این یکی اونقدر احمقانه و در تضاد با علمه که فقط میتونم به یک کتاب زیستشناسی/جنینشناسی ارجاع بدم. زیردستههای زیادی هم داره: انسان نیست، جنینه! فقط یه توده سلولیه! انگله!
* در عین احمقانه بودن، ایدهی بسیار خطرناکیه. در طول تاریخ هروقت کسی خواسته به حقوق دیگران تجاوز کنه، از قربانیانش انسانیتزدایی کرده.
3. It is not alive
پاسخ: دوباره. ارجاع به هر کتاب زیستشناسی. همونطور که در راهنمایی (یا شایدم دبستان!) خوندیم، موجود زنده، موجودیه که توانایی متابولیسم و رشد و تمایز داره و در صورت فراهم بودن شرایط میتونه تولید مثل کنه. اصلاً اگه هنوز زنده نیست پس چرا سقط؟
4. It is not a person
(خاطرهای نداره، توانایی تفکر نداره، از وجود خودش یا دنیا بیخبره و فقط به دیگران وابستهست...)
پاسخ: وقتی مشخص شد که جنین "انسان و زنده" است، ویژگیهای عالی انسانی مطرح میشه. اما نوزاد یک روزه یا بیمارانی با مشکلات ذهنی یا افرادی با سن بالا و دمانس هم برخی یا همهی این قابلیتها رو ندارن، با این حال اگر کسی این افراد رو بکشه، به قتل عمد محکوم میشه.
5. It is not viable (yet)
پاسخ: این یکی، استدلال مبهمیه و مشخص نیست زندهماندن با چه سطحی از امکانات پزشکی و مراقبت ملاکه و اصلاً چرا باید ملاک باشه؟ ایدهی اصلی اینه که اگر جنین رو قبل از حدود ۲۲ هفتگی از رحم خارج کنیم با هیچ امکانات پزشکی قابلیت زندهموندن نخواهد داشت و بنابراین اجازه کشتنش رو داریم. اصلاً هم مشخص نیست که این چطور از ارزش زندگی جنین کم میکنه و به ما اجازه کشتنش رو میده، مخصوصاً اینکه اگر دو هفته زمان بهش بدیم، قابلیت زندهموندن هم پیدا میکنه.
6. Dependancy
پاسخ: شباهت زیادی به قبلی دارد. جنین برای زنده ماندن به مادرش وابسته است. بنابراین زندگیش بیارزشه. مشکل این است که اساسا هیچکس نمیتواند به طور کامل مستقل زندگی کنه و همه برای رفع نیازهاشون به افراد یا وسایل دیگر وابسته هستند. اگر نوزاد را هم به حال خودش رها کنیم، میمیرد.
7. Convenience
پاسخ: واقعا فکر نمیکنم نیاز به توضیح باشد. اگر انسان است و جانش ارزش دارد، نه هزینه، نه بیماری، نه به هم ریختن هیکل مادر، نه دردسرها و مراقبتهای ۲۴ ساعته، هیچ یک نباید بهانهای برای سقط جنین باشد. به جای کشتن بچه باید در عوض بکوشید تا شرایط را برای مادران آسانتر کرد و از آنها حمایت کرد.
8. Why do you even care?
پاسخ: چون کار درست همین است.
نوشین دیلمی