خبری در رسانهها گشته که زبان فارسی را از درسهای آزمون دانشگاه زدودهاند.
تا پیش از این هم زبان فارسی در شمار درسهای عمومی به شمار بود. در کشوری که خاستگاه و پیدایشگاه زبان فارسی است این بیآزرمیها به زبان خویش، جز نادانی نیست. یادی از حسن تقی زاده به جاست که سال ۱۳۳۸ در مجلس سنا سخنانی به نگرانی از زبان فارسی رانده بود و پس با گزارشگر روزنامه اطلاعات هم بازگفته بود. اینگزیده سخنان آن مرد به کارآمده کافی:
"زبان فارسی دارد از بین میرود. الآن زبان ما به بدترین وضع رسیده است. نمیگویم جوانها باید تاریخ وصاف بخوانند. اما هر فارسی زبانی باید گلستان سعدی و چهارمقاله نظامی عروضی را بخواند."
"زبان فارسی دارد از بین میرود برای این که زبان انگلیسی رواج غریبی در این مملکت پیدا کرده و برای بچه دبستانی، حتی برای بچه کودکستانی برنامه زبان خارجی گذاشتهاند. در هیچ نقطه دنیا در مدرسه ابتدایی و حتی در مدرسه متوسطه به اطفال زبان بیگانه یاد نمیدهند. در دوره ابتدایی حتما و حکما باید استعداد شاگرد متوجه زبان فارسی باشد و تا زبان فارسی را به وجه اکمل تحصیل نکرده کفر است، گناه است که او را با زبان بیگانه آشنا کنند."
"این حکایت را شاید شنیده باشید که در حضور مرحوم مشیرالدوله سخن از باغ و چمن بوده. یکی از فرنگ رفته های آن دوره ضمن صحبت گفته بود نمی دانم چرا در فلان باغ به باسن توجه نشده. مشیرالدوله پرسیده بود: چی گفتید؟ جوانک گفته بود: باسن." (Basin)
"سوال و جواب مکرر شده تا بالاخره مشیرالدوله دستور داد چوب و فلک آماده کردند و جوانک فرنگی مآب را فلک کردند و آن قدر چوب به کف پاهایش زدند تا از ته گلو تکرار کرد: حوض، حوض."
"جای مشیرالدوله خالی که امروز بیاید و ببیند لباسشویی ویکتور هوگو را، کافه رستوران نایت اند دی را، اغذیه رامبو را، کله پزی بریژیت باردو را، و . . ."
اطلاعات. ۳۱ خرداد ۱۳۳۸. ص ۱۷.
امروز سزاست که گوییم جای تقیزاده هم خالی که بیاید و ببیند که برخی در کار آنند که زبان فارسی را از بنیاد بردارند.
محمود فاضلی بیرجندی
کانال دژنپشت