کد خبر: ۳۱۱۹۸
تاریخ انتشار: ۰۱ تير ۱۴۰۱ - ۰۰:۳۸-22 June 2022
نقل شده است روزی "معروف کرخی" نشسته بود .
عدّه‌ای از جوانان در دجله سوار بر قایق بودند و ساز و آواز سر می‌دادند.
چند نفر از مقدّسین آمدند به معروف کرخی گفتند: آقا آنها را نفرین کن، چه جوان‌های بدی هستند!
معروف دست‌های خود را بلند کرد و فرمود: خدایا به عزّت خودت قسم می‌دهم کسانی را که در این دنیا اینقدر خوشحال کردی، در آخرت هم همین‌طور آنها را خوشحال کن!
آنها به معروف اعتراض کردند : ای معروف! تو یک عارف هستی! چرا چنین می‌گویی؟
چرا یک عدّه که مشغول گناه هستند را نفرین نکردی و برای آنها دعا کردی؟
معروف کرخی پاسخ داد: وای بر شما که نادان هستید ، من آنها را دعا کردم،
اگر قرار شود در آخرت خوشحال شوند، باید در اینجا توبه کنند . این دعا یعنی خدا به آنها توبه عنایت کند.
حالا ببينيد، منِ رو سیاه که معروف نیستم، خاک پای او هم نمی‌شوم .
از کنار عروسی‌ها که عبور می‌کنم می‌بینیم بی‌بند و باری زیاد است.
می‌گویم خدا آنها را مبارک گرداند .
می‌گویند آقا شما چرا؟!
می‌گویم پس چه بگویم ؟
برکت مصادیق مختلف دارد .
یعنی خدا آنها را متحوّل کند، به آنها آگاهی بدهد تا توبه کنند .
آدم برادر و خواهر خود را نفرین میکند؟!
بگو خدا آنها را خیر دهد، خدا متنبّه کند.
گاهی مواقع آنها متحوّل می‌شوند. آیت الله فاطمی نیا (ره)
fateminia
مطالب مرتبط
X Share
نظر شما
به روایت مذهبی ها
نظرسنجی
با اصلاحات بنیادین سیاسی موافقید؟
آخرین اخبار
چشم انداز
پربازدیدترین
خبری-تحلیلی
پنجره
اخلاق و عرفان
سیره علی بن ابیطالب(ع)
سیره رسول الله(ص)
تاریخ صدر اسلام
تاریخ معاصر
زمین
سلامت و تغذیه
نماز و احکام
کتاب و ادبیات
نظامی
کمپر و ون لایف
شیطان و گناهان
روشنفکری دینی
مرگ
آخرالزمان