کیفیت آب، از افزایش دمای آب و کاهش اکسیژن محلول تأثیر میپذیرد و در نتیجه، ظرفیت تصفیهسازی طبیعی آب شیرین کاهش مییابد.
ما شاهد افزایش ریسکهای آلودهشدن آب و آلودگی پاتوژنی ناشی از سیلها یا غلظتهای بالاتر آلایندهها در دوره خشکسالی خواهیم بود.
افزون بر تأثیرگذاری بر تولید غذا، اثرات بر سلامت فیزیکی و روانی- به سبب بیماری، جراحت، زیان مالی و جابجایی مردم- احتمالاً قابل ملاحظه خواهد بود.
بسیاری از اکوسیستمها، به ویژه جنگلها و تالابها نیز در معرض تهدید هستند، در نتیجه تنوع زیستی کاهش مییابد. تأمین آب، نه تنها در کشاورزی- که ۶۹ درصد برداشتها را تشکیل میدهد- بلکه در صنعت، تولید انرژی و حتی شیلات تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
مناطقی که با بیشترین تهدید روبرو هستند: جزیرهها، کوهها، مناطق استوایی و شمال دور
بخش اعظم اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب، در مناطق استوایی، جایی که بیشتر کشورهای در حال توسعه قرار دارند، نمود خواهد یافت.
همچنین، پیامدهای بالقوه فاجعهباری برای کشورهای جزیرهای کوچک خواهد داشت، به طوری که برخی از آنها ممکن است از روی نقشه پاک شوند.
محدودههای کوهستانی نیز آسیبپذیری زیادی دارند، برای نمونه، تأثیرپذیری یخچالها و برفزارها، که تقریباً در همهجای جهان، روند رو به کاهش را نشان میدهد.
با این همه، هنوز هم شماری از عدم قطعیتها باقی است، به ویژه در سطح موضعی و به سبب نوسان فصلی الگوهای بارندگی.