از ميان حجم بسيار رواياتى كه از طريق حضرت عبدالعظيم(ع) رسيده است، حديث «عرض دين» از ديگران نامبردارتر، درخشنده تر و دُردانه تر است.
اين روايت، چكيده اى از مهم ترين عقايد ضرورى شيعى است.
اين حديث شريف در منابع كهن و اصيل شيعه آمده است.
نخستين منبع اين روايت كتب مرحوم شيخ صدوق است.
در حديث عرض دين، اعتقادات در چهار اصل كلى توحيد، نبوت، امامت و معاد نموده شده و فروعات ديگر در دل و ذيل آنها نهاده شده است.
تقرير امام معصوم(ع) راجع به كلام عبدالعظيم به دليل اين است كه ايشان آنچه را ذكر كرد صحيح است و در دين مورد رضاى خداوند است و اما راجع به امورى كه جناب عبدالعظيم ذكر نكرده، آيا آنها جزء دين نيستند، از اين جهت حديث ساكت است؛همچنان كه وقتى مى فرمايد:
اين دين خداوند است كه براى بندگان خود پسنديده است،مقصود آن است كه آنچه را شما بيان كرديد صحيح و مورد رضايت خداوند است، اما معلوم نيست كه خداوند همين مقدار را از تمام مردم خواسته است».
@hadithnet