برخی پاسخها را بخوانید:
آرش
چند ساعت بیشتر تا آغاز رمضان نمونده و من میان ایمان و کفر در نوسانم.
کیان
میگیرم.
دلیل: وفاداری به(حفظ زندگی در) یه سنت دیرینه گسترده و البته تا حدی رازآلود.
علت: بابام میگرفت( و میگیره.)!
حمید
روزه و نماز عبادتهای هزار و چهارصد سال پیشه و ویژه منطقه حجاز بوده که ظاهراً کارکردی تربیتی داشته. اگر مطمئن میشدم که جایگزینی بهتر داره دیگر روزه نمیگرفتم و نماز نیز نمیخواندم
نرگس
میگیرم. چون هنوز عمل به ظواهر شریعت، جزو منطقه امنمه (یه ترس درونی نمیذاره ازین منطقه خارج شم)
فاطمه توانایی
روزه میگیرم. اول و آخرش اینه که مسلمانم و بهرحال آدم یا قبول کرده یا قبول نکرده. بخواهم دلیل شخصی هم بیارم اینکه فکر کنم برای کنترل کردن «خود» تمرین خوبیه و مهمتر اینکه از خدا هم در مجموع خوشم میاد.
هولدن
۱) شریکشدن در تجربه پیامبر و سایر بزرگان
۲) خاطرات خوب از ماه رمضان
۳) ترس از عذاب اخروی
با این حال احتمال میدم که روزه به شکل شرعیاش مخصوصا وقتی با روزهای طولانی سال مصادف میشه عقلانی نیست
بیگانه
نمیگیرم، چون آدم معتقدی نیستم. نوجوانی توانی داشتم به پیروی از سنت نه مذهب روزه میگرفتم.
امیرمهدی
میگیرم چون خدا گفته و باید اطاعت کرد. دلیل دیگه ندارم و دنبال توجیه هم نیستم.
به نظرمم عقلانی هم نیست مثلا برای دختر ۹ ساله تو نروژ یا دانمارک که ۲۱ ساعت چیزی نخوره.
ابراهیم محمودی
روزه میگیرم تا یکماه ارتباطات مستعد به تنش، اضطراب و آلودگی را که لازمه زیست جمعی است کم کنم و در خلوت با متونی که برای من امکان دیالوگ با اتمسفری دیگر را مهیا میکند دمخور شوم. در کنار آن با پرهیز در شنوایی، بینایی و خورد و خوراک زیست جسمی را هم مکمل وضعیتی کنم که شرحش را گفتم
محمد
نمیگیرم.
به چند دلیل
۱. حکم وجوب روزه برایم پذیرفتنی نیست.
۲. اعتقادی به نظام پاداش و مجازات اخروی ندارم.
۳. به گمانم تغییر رژیم غذایی به صورت ناگهانی و طی یک ماه برای بدن خوب نیست.
۴. در اثر فشار گرسنگی و تشنگی، کارایی ذهنم کم شده و تقریبا از انجام کارهای جدی باز میمانم
تدی
نه نمیگیرم. هم ایمانم به رعایت دستورات دینی شل شده هم فلسفه خود روزه برام بی معنیه. من ۱۵ ساعت آب نخورم این چه ارتباطی با ایمان و وضعیت فقرا داره. هم روزه گرفتن به شدت آدمو بی انرژی میکنه آدمو از کار میندازه.
آقای علامت تعجب
تا چند سال پیش میگرفتم ولی الان نمیگیرم. سعی کردم برای دین برهان عقلی پیدا کنم و برای اشکالاتی که توی دین میبینم جواب پیدا کنم و نه تنها جواب پیدا نکردم، نقصهای جدید پیدا کردم.
در نتیجه بدون عذاب وجدان کنار گذاشتمش و طبیعتا اعمالش هم به جا نمیارم!
مشیری
قبل از ۴۰ سالگی میگرفتم بعد از ۴۰ به دلیل بیماری و با الهام از مولانا فقط چند روزی میگیرم «اکنون تو خود را بیآزما که از گریه و خنده از صوم ونماز و از خلوت و جمعیت و غیره ترا کدام نافعترست و احوال تو بکدام طریق راستتر می شود و ترقیت افزونتر. آن کار را پیش گیر»
زهیر
میگیرم چون صاحابش گفته بگیر، و پذیرفتم که امر و نهیش رو باید اطاعت کنم
لاست مینیون
نمیگیرم. چون طراحی شده واسه سبک زندگی ۱۴۰۰ سال پیش
مریم
نه نمیگیرم. البته تا ۴-۵ سال پیش میگرفتم، ولی کششش رو نداشتم، جون کار کردن و حرف زدن نداشتم، اعصابم بهم میریخت و بیشتر از همه به من یکی ثابت شد این مدل روزهداری لزوما برای بدن کار درستی نیست
مهسا
بله، جواب چند بخشیه:
اول) چون مسلمانیم، فرض کنید از شما بپرسن فردا در جلسه امتحان شرکت میکنی، پاسخ شما مثبته. ازتون میپرسن چرا، جواب شما اینه که چون دانشجو هستم.
دوم) چون نتایج خوبی داره: روح و نفس رو مقام میکنه
سوم) چون میترسم اگر روزه نگیرم مجازات بشم
چهارم) لذت بخشه، لذت بندگی و...
محمد امین
میگیرم. مسلمان نیستم ولی وقتی گرسنگی میکشم و با اراده خودم غذا نمیخورم احساس برتر بودن ذهن از بدن بهم دست میده
شهربند
میگیرم، برای من از آخرین نمودهای عملی ایمانه
میثم کهنترابی
به نظرم اینکه در کودکی نسبت به مناسک چه احساسی داشتیم، بسیار موثر است. بسیاری از ما در دورانی زیستهایم که تجربه خوبی نسبت به روزه و رمضان داریم. این حال خوبی که دوستان گفتند میراث همان زمان است
وحید حلاج
سوفار؛ تأملاتی در فلسفه و دین