مسجد جامع ورامین سومین بنای مهم تاریخی آن حوزه متعلق به دوره ایلخان ابوسعید است.
این مسجد از نمونههای کامل مساجد چهارایوانی بوده است .
که نه تنها از لحاظ ساختمان عظیم و گنبد عالی آجری دارای مقام و منزلت صنعتی مهمی است بلکه به واسطه داشتن تزیینات فراوان کاشیکاری معرق و گچبری و کتیبههای تاریخی و انواع خطوط مختلف جز آثار مهم هنری ایران به شمار میرود.
ساختمان مسجد در حال حاضر شامل بقایای سردر، طاقنمای اطراف، دو رواق شمال و جنوبی، شبستان و ایوان و گنبد عظیم آجری و بناهای جنبی شبستان است.
برجستهترین قسمت تاریخی و تزیینی این جامع کتیبه کاشی معرق سر در است که به خط ثلث ممتاز سیاهرنگ در متن لاجوردی نصب شده است.
بانی ساختمان مسجد ابوسعید بهادرخان، ایلخان مسلمان مغول است که در سال ۷۲۲ هجری قمری به ساختمان این جامع همت نموده است.
در شبستان مسجد ایوان رفیع آن تزیینات جالبی از زمان ساختمان آن باقی مانده که از لحاظ اشکال هندسی و ریزهکاریها و ظرافت نقش و نگار کمنظیر است.
در داخل شبستان و در درون دو قاب آجری، لوحی از زمان شاهرخ بهادر تیموری نصب شده که مورخ به سال ۸۲۱ هجری قمری است.
IranAncient