ملکه جهان همسر محمدعلی شاه و ملکه ایران بود. وی فرزند کامران میرزا، نوه ناصرالدین شاه و مادر احمدشاه قاجار بود.

محمدعلیشاه قاجار (۱۲۵۱ – ۱۳۰۴ ش) ششمین پادشاه از دودمان قاجار بود. او در ۱۲۸۵ خورشیدی به سلطنت رسید و به مخالفت با مشروطه پرداخت. مجلس شورای ملی را به توپ بست و آزادیخواهان را به قتل رساند. این رویدادها به استبداد صغیر معروف است. او پس از فتح تهران توسط مشروطهخواهان، به سفارت روس پناهنده شد و با فشارهای داخلی و خارجی مجبور به ترک ایران شد. مشروطهخواهان پس از وی پسر خردسالش احمدشاه را به سلطنت انتخاب کردند.
ملکه جهان خانم (شریک السلطنه) دختر سرور الدوله و کامران میرزا نایب السلطنه بود که در سال ۱۲۹۲ ق به دنیا آمد. او به دستور ناصرالدین شاه در ۲ شعبان ۱۳۱۰ ق با محمد علی میرزا، فرزند بزرگ مظفرالدین میرزا، عقد کرد و مراسم ازدواج آن ها در ۴ رجب ۱۳۱۱ در تبریز برگزار شد. آنها صاحب فرزندان زیر شدند: احمد میرزا (متولد ۲۷ شعبان ۱۳۱۴ ق در تبریز) که بعدها با نام احمد شاه به سلطنت رسید، محمد حسن میرزا قاجار (متولد ۱۲۷۹ ش. در تبریز) که آخرین ولیعهد قاجار بود، محمود میرزا، عبدالحمید میرزا، فاطمه خانم، و خدیجه خانم.
سلطان احمد میرزا در سن ۳۳ سالگی و محمد حسن میرزا در ۴۲ سالگی درگذشتند. ملکه جهان هفده سال پس از مرگ پسرش سلطان احمدشاه در ۲۳ آبان ۱۳۲۶ ش. در پاریس درگذشت و در کربلا در کنار همسرش محمد علی شاه دفن شد.
ملکه جهان پس از مرگ پسرش احمدشاه سال ها در فرانسه به همراه خاندانش زندگی کرد. او به جز فرزندان ذکرشده فرزندی ناخوانده به نام خانم، فرزند خواهر شوهرش (خواهر محمدعلی شاه و یکی از دختران مظفرالدین شاه) داشت که پس از قضیه او و پدرش توسط خواهرشوهرش در سفارت روسیه به هنگام فرار محمدعلی شاه به او سپرده شد.
خدیجه سلطان خانم (حضرت قدسیه)
دختر ملکه جهان و محمد علی شاه. ابتدا با فتح الله میرزا ملک منصور ازدواج کرد و « مهین دخت » از این ازدواج است. بعدها با جمشید دولو قاجار ازدواج کرد.