در بهار ۱۹۴۲ وقتی ارتش سرخ روحیه خود را در مقابل فشار ارتش آلمان باخته بود...
استالین در فرمانی مشهور به پریکاز ۲۲۷، دستور داد که در هر یگان ارتش سرخ، بخشی از نیروها باید در پشت خطوط مستقر شوند تا نیروهایی که بر خلاف دستور عقبنشینی میکنند را به گلوله ببندند و به این وسیله انضباط را در یگانها حفظ کنند.
این نیروها که به نام گردانهای سد کننده، یا یگانهای تنبیهی (زاگرادیتلنی اتریاد=زاگرادیتات ، اشترافنوی باتالیون=اشترافبات) و تحت فرماندهی پلیس مخفی NKVD قرار داشتند، ضمنا با گشت زنی در پشت خطوط و پیدا کردن فراریان، بیش از ۱۰ هزار سرباز را اعدام و حدود ۹۵۰ هزار نفر از متمردین را به اجرای مأموریتهای بدون بازگشت، به گردانهای ویژه تنبیهات اعزام کردند. به منظور سهولت کار، NKVD این نیروها را از بین کسانی انتخاب میکرد که از نظر قومی و نژادی، با بقیه نیروها در یگان مربوطه متفاوت باشند.
حالا گزارشات متعددی منتشر شده که ارتش روسیه در کنار بکار گیری سایر تسلیحات و تاکتیکهای منسوخ عهد شوروی در جنگ اوکرایین، باز همین یگانهای تنبیهی را تشکیل داده و اینبار این وظیفه به چچنهای تحت امر قدیروف محول شده. یعنی وظیفه کشتن آن دسته سربازان وظیفه روس که نمیخواهند بجنگند.
قزاق