آیت الله مکارم شیرازی
بول و مدفوع انسان و هر حيوانحرام گوشت كه خون جهنده دارد، يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت جارى مى شود، نجس است؛ بنابر اين از فضله موش و گربه و حيوانات درنده و مانند آنها بايد اجتناب كرد.بول و مدفوع انسان و هر حيوانحرام گوشت كه خون جهنده دارد، يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت جارى مى شود، نجس است؛ بنابر اين از فضله موش و گربه و حيوانات درنده و مانند آنها بايد اجتناب كرد.فضله و بول پرندگانحلال گوشت و حرام گوشت نجس نيست، ولى احتياط مستحب پرهيز از حرام گوشت است مخصوصاً از بول خفّاش.احتياط واجب آن است از بول حيوان حرام گوشت كه خون جهنده ندارد اجتناب كنند؛ ولی مدفوع آن پاک است، هر چند احتیاط مستحب آن است که از آن نیز اجتناب کنند.فضله حيوانات كوچك مثل پشه مگس و مانند آنها پاك است.
آیت الله خامنهای
مدفوع حيوانات حلال گوشت از پرندگان و غيره و همچنين مدفوع پرندگان حرام گوشت پاک است.
آیت الله بهجت
بول و غائط انسان و هر حیوان حرامگوشتی که خون جهنده دارد (یعنی اگر رگ آن را ببرند، خون از آن جستن میکند) نجس است. و بنابر احتیاط از بول و غائط حیوان حرامگوشتی که خون جهنده ندارد در صورتی که عُسر و حرَج لازم نمیآید اجتناب نمایند. ولی فضله حیوانات کوچک مثل پشه و مگس که گوشت ندارند پاک است.
فضله پرندگان حرامگوشت نجس است و فضله خفاش بنابر احتیاط نجس است.
بول و غائط حیوان نجاستخوار که عادت به خوردنِ فقط نجاست انسان بدون اختلاط به چیز دیگری، پیدا کرده، تا زمانی که استبراء نشده است نجس است. و نیز حیوانی که انسان آن را وَطْی کرده، یعنی با آن نزدیکی نموده، و گوسفندی که گوشت آن از خوردن شیر خوک روئیده شده است، ممکن است ملحق به نجاستخوار باشد.
امام خمینی
نجاسات یازده چیز است: اول و دوم: بول و مدفوع از حیوانی که خون جهنده دارد وگوشتش خوردنی نیست (حرام گوشت) اگرچه (حرمتش) عارضی باشد، مانند حیوان نجاستخوار و حیوانی که انسان آن را وطی کرده است. و اما بول و مدفوع از حیوانی که گوشتش قابل خوردن می باشد (حلال گوشت) پاک است و همچنین است حیوانی که خون جهنده نداشته و گوشت هم ندارد، مثل پشه و مگس و مانند این ها. اما بول و مدفوع حیوان حرام گوشت که خون جهنده ندارد ولی گوشت دارد مورد اشکال است؛ اگرچه پاک بودن آن و مخصوصاً مدفوع آن خالی از وجه نیست، همان طور که بنابر اقوی بول و مدفوع پرندۀ حرام گوشت نجس است.
اگر در مدفوع حیوانی شک کند که آیا از حلال گوشت است یا حرام گوشت، چه از این جهت که خود حیوان صاحب این مدفوع مشکوک است (معلوم نیست حلال گوشت است یا حرام گوشت) و چه از این جهت که معلوم نیست این مدفوع از فلان حیوان است که مدفوعش نجس می باشد یا از حیوانی است که مدفوعش پاک است مانند این که چیزی را ببیند و نداند که فضلۀ موش است یا فضلۀ سوسک در هر دو صورت (این مدفوع مشکوک) محکوم به طهارت است و همچنین است اگر در مدفوعی شک کند که آیا از حیوانی است که خون جهنده دارد و یا از حیوانی است که نه گوشت دارد و نه خون جهنده مانند مثال گذشته (مگس، پشه). و اما اگر شک کند در این که آن مدفوع از حیوانی است که خون جهنده دارد و یا از حیوانی است که گوشت دارد ولی خون جهنده ندارد ـ در صورتی که معلوم باشد که از حیوان حرام گوشت است ـ مورد اشکال است همان طور که گذشت؛ اگرچه پاک بودن آن خالی از وجه نیست.
آیتالله وحید خراسانی
بول و غائط انسان و هر حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد ـ يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مى كند ـ نجس است ، و غائط حيوان حرام گوشتى كه خون آن جستن نمى كند مثل ماهى حرام گوشت و همچنين فضله حيوانات كوچك مثل پشه و مگس كه گوشت ندارند پاك است، و بنابر احتياط مستحبّ از بول حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد اجتناب شود. بول و فضله پرندگان حرام گوشت پاك است، ولى احوط اجتناب است.