فرازی از وصیت‌نامه مجتبی کرباسچی

بسم الله الرحمن الرحیم؛ هر کس وصیتی را بعد از شنیدنش تغییر دهد ، گناهش تنها بر ( گردن) کسانی است که آن را تغییر می دهند. آری خدا شنوای داناست. (سوره بقره آیه ۱۸۱)

این دلنوشته بی ریا و خالص ، می تواند پیشکشی ناقابل از بنده ی سراسر تقصیرش تقدیمی به بارگاه باری تعالی باشد که به صورت "نامه ای به خدا" برایش ارسال شود تابلکه انشالله مورد پذیرشش قرار گیرد.

۱- قبل از هر چیز همه را به اجرا و اعاده " حق الناس"وصیت می کنم همانی که در آمیزه‌های دینی تاکید شده و آورده اند که اگرخدا از "حق الله" بگذرد ولی هرگز "حق الناس"را نخواهد بخشید.

۲- متاسفانه "انفاق"حلقه مفقوده و مظلوم تبلیغ مبلغان است. همه را به"انفاق" تشویق می کنم من در مرور چندین و چند باره قرآن تاکید بر هیچ مطلبی"انفاق" را ندیده ام.

شما را به سوره آل عمران آیه ۹۲ ارجاع می دهم که: "از آن چه دوست دارید انفاق کنید و از هر چه انفاق کنید قطعا خدا بدان داناست"

۳- گرچه هیچ کس جز خدا از نیات و ضمیر افراد آگاه نیست ولی اعتراف می کنم در زندگی ام آن گونه که دوست داشتم و قلبا معتقد بودم فرصت نیافتم با "انفاق" و دستگیری دیگران دین خود را به مستمندان مادی ادا کنم. گرچه با راه اندازی سایتی به نام " صاحبدلان" در اینترنت سعی کردم در وسع خودم آبشخوری برای تشنگان سرگردان معنوی از قشر جوان در این دنیا باشم.

۴- وصیت می کنم سه هزار متر مربع از زمینم را که در مجاورت با دانشگاه آزاد اسلامی است را جهت فرهنگسرایی به نام خودم "دکتر مجتبی کرباسچی" تاسیس کنند. که مصرا می خواهم در اجرای امانت کوتاهی نکنند.

زمین در قسمت های مجزا احداث شود:

درمانگاه خیریه برای معالجه دانشجویان و غیره

کتابخانه و قرائت خانه برای اهل قلم و دانشجویان

دادن محلی برای امور خیریه به خیرینی که مکان و مسکن ندارند

و...

گرچه نوشتن " وصیت" واجب است و ادامه عمر امکان تغییر آن را لازم می شمارد لذا من هم نمی دانم این اولین و آخرین خواهد بود یا نه؟

ولی من دوست دارم و از خدا می خواهم تا قبل از آنکه در زرق و برق دنیا اسیر شوم این نامه و این پیشکش ناقابل را از من بپذیرد تا من هر چه زودتر با لبیک به دعوتش به دیار باقی بپیوندم.

آمین

در پایان از همه دوستان آشنایان خصوصا خانواده وبالاخص پدرومادرخوبم حلالیت می طلبم دوست داشتم به نحواحسنت جبران زحمات آنان را می کردم که نشد.

با آنکه تا جایی که یاددارم "حق الناسی" گردنم نیست ولی ازخدا و همه و همه حلالیت می طلبم میخواهم مرا ببخشند.

چشم به راهم

دیدار به قیامت

برادر کوچک شما

دکتر مجتبی کرباسچی

مطالب مرتبط