تنی چند از شاهزادگان و رجال قاجاری در جشن عروسی منزل "علیرضاخان عضدالملک"، احتمالن مراسم عروسی دختر او ز بانو اقدس عضدی قاجار ملقب به اقدسالدوله و مشهور به "خانم اقدسالدوله" (آرمیده در آرامگاه ظهیرالدوله)؛ و نیز نمای بیرونی عمارت ملکی عضدالمُلک (موسوم به "کوشک امیرسلیمانی") که محل احتمالی برگزاری این جشن عروسی است. همچنین تصویر سوم، پرتره عضدالملک، اثر نقاش بزرگ ایرانی استاد کمالالملک میباشد.
زندهیاد بانو "اقدس عضدیقاجار" ملقب به "اقدسالدوله" و مشهور به "خانم اقدس الدوله"، یکی از سه دختر علیرضاخان قوانلوی قاجار یا همان علیرضا خان عضدالملک بود.
زندهیاد عضد الملک (علیرضا خان قوانلو) از رجال بسیار مشهور و پُرآوازۀ ایران در عصر قاجار و دایی زادۀ ناصرالدین شاه قاجار بود که در بسیاری از وقایع تاریخی ایران، از عصر ناصرالدینشاه قاجار گرفته تا عصر احمدشاه، حضوری شاخص و فعال داشت. وی برای مدتهای مدید، رئیس (ایلخانی) ایل قاجار و همچنین اولین نایبالسلطنۀ احمدشاه قاجار بود. شرح احوال و آثار او به تفصیل در منابع تاریخی مختلف درج شده است
امّا عضدالملک در زمان مرگ از خود چهار پسر و سه دختر باقی گذاشت:
پسرهای وی بترتیب عبارت بودند از زندهیادان:
مصطفی قلی خان ملقب به مشیرالسلطنه (همان مصطفیخان امیرسلیمانی)،
عیسی خان ملقب به ظهیرالسلطنه،
سلیمان خان ملقب به رکن السلطنه،
و عباسقلی خان ملقب به اعظم الدوله.
همچنین دخترهای وی (که عکس پست مربوط به جشن عروسی یکی از آنهاست) عبارت بودند از زندهیادان:
ماهتاج خانم یا تاجی خانم، ملقب و مشهور به خانم ارفع الدوله (همان ماهتاج امیرسلیمانی و در برخی منابع: حاجیه فخرالعظم خانم، متوفی 9 آذر 1350)
خانم اقدس الدوله (که همین اقدس خانم عضدی قاجار، ملقب و مشهور به خانم اقدس الدوله باشد و بنا بمندرجات سنگ قبرش در آرامگاه ظهیرالدوله، متوفی در 23 فروردین ماه 1333 خورشیدی است)،
و ملوک خانم مشهور به خانم افخم الدوله.
گفتنی است که عضدالملک در جوانی خود اراضی روستایی بنام "اصفهانک" (در شرق محله دولاب تهران) را که بالغ بر سه و نیم میلیون متر مربع وسعت داشت را خرید و ضمن احداث قناتی جدید در آن به کار کشاورزی (از جمله کاشت زعفران و برنج) مشغول شد و باغات بزرگ میوه در آن پدید آورد و بنای مذکور را در میانۀ این اراضی و باغات بنا نمود.
پس از درگذشت عضدالملک، بخش عظیمی از این اراضی و باغها و همینطور عمارت میانۀ آنها به پسر ارشد او، زندهیاد مصطفی قلیخان امیرسلیمانی به ارث رسید که لقب مشیرالسلطنه داشت و به همین سبب محله مسکونی که پس از تفکیک اراضی و باغها در جنوب املاک عضدالملک پدید آمد،
با توجه به لقب مالک آنها یعنی مصطفی قلی خان مشیرالسلطنه، با عنوان "مشیریه" نام گذاری شد و همچنین عمارت وسط باغ اصلی آن نیز با توجه به نام خانوادگی او (امیر سلیمانی) با نام "باغ و عمارت سلیمانیه" یا "عمارت امیرسلیمانی" یا "کوشک امیرسلیمانی" خوانده شد.
البته مصطفی قلیخان امیرسلیمانی (برادر بزرگ بانو اقدسالدوله عضدی قاجار)، که دوست و معاشر زندهیاد علیخان ظهیرالدوله و سپس زندهیاد شیخ عبداله حائری (از اقطاب صوفیۀ گنابادی) بود و از جوانی به سلک دراویش درآمده بود، گویا به حفظ و حراست املاک وسیع خود تمایل چندانی نداشت و بنا به گزارش مورخین و مطلعین، در دوران مالکیت او بر این املاک وسیع، باغهای آن از رونقی که در عصر عضدالملک داشت، افتاد و زمینهای آن تکه تکه بفروش رفت.
همچنین عمارت و باغ اصلی آن، در عصر پهلوی اول توسط "وثوق الدوله" (نخست وزیر نامدار ایران در اواخر عصر قاجار و دوران مشروطیت) خریداری شد و بعدها پس از دست بدست شدن نزد یکی دو مالک دیگر، بعنوان نمونهای بدیع از معماری عصر قاجار به ثبت ملی رسید و با عنوان باغ و عمارت سلیمانیه (امیرسلیمانی) به یکی از مکانهای گردشگری شهر تهران تبدیل گردید.
امّا بر سنگ قبر زندهیاد بانو اقدسالدوله در آرامگاه ظهیرالدوله(واقع در: قطعۀ D، شمارۀ 32)، این مندرجات به چشم میخورد:
«آرامگاه اقدس عضدی قاجار، صبیۀ مرحوم عضدالملک، 23 فروردین 1333»