این نوشتار به نقل از "استیو کاپلان" مدرس طنز نویسی است.
استیو کاپلان می گوید:
بهترین راه برای نوشتن کارهای طنز، این است که نکته برداری کنید.
تمام ایده هایتان را روی کاغذ بیاورید.
البته قطعا خیلی از آنها جالب نیستند و قابلیت تبدیل شدن به فیلمنامه را ندارند. اما بعضی هم این پتانسیل را دارند که از یک جمله ی کوچک ، به یک ایده تبدیل شوند. و آن ایده هم گسترش یابد و به یک فیلمنامه ی کامل تبدیل شود.
او در ادامه توضیح می دهد که " وودی آلن " ، یک کشوی میز دارد پر از ایده هایی که بر روی ضایعات کاغذ نوشته است !
برخی از آن نوشته ها، فقط یک جمله هستند که نقش پرمیس را دارند.
بعضی فقط یک صحنه هستند ، برخی هم یک کاراکتر .
وودی آلن هر بار برای پیدا کردن یک ایده ی خوب، آن کاغذ ها را پخش زمین می کند.
سپس یکی از آنها را انتخاب کرده کمی در مورد تصویر اولیه ، شخصیت و یا موقعیتی که می تواند رخ دهد، فکر می کند.
اگر بعد از چند دقیقه ، نتواند بفهمد چه داستانی ممکن است رخ دهد، بیخیالِ آن نوشته می شود.
البته آن تکه کاغذ را دور نمی اندازد چون ممکن است در آینده یک دریافت متفاوتی از آن نوشته داشته باشد.
سپس سراغ یک نوشته ی دیگر می رود.
اگر آن نوشته بعد از سه چهار دقیقه ، ذهن او را متمرکز کند و در ذهنش یک داستان نقش بگیرد، متقاعد می شود که این نوشته می تواند به فیلمنامه تبدیل گردد.
نام این روش هست : تصویر_سازی_ذهنی
جهت تمرین ِ این روش ، فیلمهای کمدی مورد علاقه تان را با دقت نگاه کنید.
سپس ببینید که چگونه پرمیس ، کاراکترها و تم کلی داستان ، گسترده می شوند.
از آنها یادداشت برداری کنید و مسیر گسترش یافتن داستان را آنالیز نمایید.
_ البته این روش را می توانید برای سایر ژانرها نیز به کار برید.