شربت سرکه انگبین یکی از انواع شربت های گیاهی است که می تواند در درمان بسیاری از بیماریها موثر باشد.

طبع سرکه انگبین نه گرم است نه سرد و میتوان گفت طبع میانه دارد. افراد با طبعهای متفاوت میتوانند از آن استفاده کنند. درصورتی که گرم مزاج هستید برای کمک به هضم معده میتوان سرکه انگبین را با کمی عرق کاسنی ترکیب نمود و به همراه کاهو میل نمایید. در صورتی که سرد مزاج هستید میتوان چند شاخه نعنای تازه را با سکنجبین ترکیب و مصرف نمایید.
زنان باردار بهتر است سرکه انگبین مصرف نکنند. به ویژه در ابتدای ماه های بارداری، ممکن است خطراتی به همراه داشته باشد. با این حال می توانید با طبیب طب سنتی در این زمینه مشورت کنید. افرادی که دارای زخم معده هستند نیز به دلیل وجود سرکه در این شربت، بهتر است از سرکه انگبین استفاده نکنند.
دقت داشته باشید که در زمانی که دچار حالت تهوع هستید نباید از سرکه انگبین استفاده نمایید. کسانی که دچار مشکلات مفصلی مانند ساییدگی استخوان هستند نیز عموما از خوردن این شربت منع می شوند. همچنین افرادی که دارای ضعف اعصاب و افردای که دارای مشکلات رحمی هستند نباید از شربت سکنجبین عسلی استفاده کنند. مبتلایان به تکرر ادرار و یا سایر مشکلات مثانه نیز بهتر است شربت سرکه انگبین میل نکنند.
روش تهیه سرکه انگبین:
یک لیوان سرکه طبیعی انگور با دولیوان عرق (نعنا یا رازیانه .... بسته به مورد تجویزی) حدود ۱۰ دقیقه بسیار ملایم جوشانده، پس از سرد شدن با دولیوان عسل مخلوط نمایید .
روش مصرف: یک سوم لیوان را ازین شهد آماده شده ریخته و بقیه حجم لیوان را آب اضافه کرده، بهم زده سپس میل کنید.
شرایط نگهداری سرکه انگبین
پس از تهیه سرکه انگبین آن را داخل شیشه ریخته و در یخچال به مدت سه هفته نگهداری نمایید. همچنین سرکه انگبین نباید در معرض نور خورشید قرار گیرد یا آلودگی وارد شیشه آن شود.به هیچ وجه سرکه انگبین را درون شیشه های پت یا پلاستیکی نگهداری نکنید. اگر سرکه انگبین خانگی تهیه نمی کنید و قصد خرید سرکه انگبین را دارید، ممکن است درون ظروف پلاستیکی نگهداری شده باشد. در این صورت خیلی زود سرکه انگبین را به ظروف شیشه ای منتقل کنید.
بهتر است سرکه انگبین را تازه به تازه تهیه کنید و نگذارید مدت زمانی از تهیه آن بگذرد. دوره مصرف سرکه انگبین سه هفته است و بعد از سه هفته باید یک هفته فاصله گذاشته شود و بعد مجددا از آن استفاده گردد. در نتیجه سعی کنید اگر قصد تهیه سرکه انگبین خانگی دارید، آن را به اندازه سه هفته تهیه کنید و پس از اتمام دوره ماهانه، سرکه انگبین جدیدی را تهیه نمایید.
خواص سرکه انگبین
شربت سرکه انگبین حاوی انواع ویتامینهای A ، C ، E گروه ویتامینهای B مانند B۱، B۲، B۶ ، سدیم، پتاسیم، کلسیم، آهن، منیزیم، پروتئین، اسید استیک و فرمیک، منتول، فلاونوئیدها، کربوهیدرات، قندهایی مانند گلوکز، ساکارز، فروکتوز، مس، فسفر و گوگرد است.
سرکه به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی برای درمان کبد بسیار مفید است و به بریدن صفرا مشهور است. سرکه انگبین عاملی برای جذب بهتر مواد غذایی است و نقش مهمی در پاکسازی عروق، معده و مجاری ادراری ایفا میکند. کمک به دفع سنگ کیسه صفرا و سنگ کلیه نیز یکی از خواص سرکه انگبین است.
مصرف منظم سرکه انگبین غلظت خون را از بین میبرد و باعث کاهش سکته های قلبی و مغزی میشود. این یکی از مهمترین خواص و کاربردهای سرکه انگبین است. با این حال باید توجه داشته باشید که بیماران قلبی شرایط و شرح وضعیت متفاوتی دارند و بهتر است حتما در مورد مصرف سرکه انگبین با پزشک مشورت کنید.
سرکه انگبین به از بین بردن سوزش سردل، اسید معده و رفلاکس معده نیز کمک میکند و در بر طرف کردن خلط سودا بسیار موثر است. همچنین این شربت از بین برنده باکتریها و قارچها در بدن است. پس می توان گفت سرکه انگبین یک ضد عفونی کننده قوی برای بدن محسوب میشود.
یکی از خواص ویژه این شربت این است که عطش را رفع می کند. در فصل تابستان شربت سرکه انگبین نوشیدنی بسیار مناسبی برای رفع عطش است. به جای خوردن نوشیدنیهای مضر شیمیایی که به وفور در بازار پیدا می شوند، بهتر است از سرکه انگبین عسلی نوش جان کنید.
جالب است بدانید که شربت سرکه انگبین یک معجون فوق العاده عالی برای درمان مشکلات پوستی است. شربت سرکه انگبین نقش موثری در درمان بیماریهای پوستی مانند ویتیلیگو، خارش، اگزما، کهیر و پسوریازیس دارد. کافی است به صورت روزانه شروع به میل کردن این شربت کنید تا به مرور اثرات آن را ببینید. البته باز هم بهتر است میزان مصرف را با متخصص طب سنتی هماهنگ کنید.
عسلنا، طب ائمه