صفت‌هایی که خداوند دوست ندارد

صفتهایی هست که در قرآن گفته: اللَّهُ لَا يُحِبُّ، خدا دوست نداره. یعنی بازتاب آن اعمال، در عالم خدا زشت و منفی است.

همه‌ى ما، کم و بیش، این صفات را داریم. پس لازم است خود را بهتر بشناسیم (قدر) و پیوسته به صفات خدایی نزدیک تر شويم. (توبه)

الْمُعْتَدِينَ، تعدی کنان. آنهايى که يك سنگ به آنها بندازی، ده تا سنگ میندازن. ظلم به آنها کنی، چندین برابر ظلم میکنن (۲:۱۹۰). وقتی چیزی رو خدا براى شان مجوز بدهد، حق را به آنها بدهد، دیگر دست بردار نیستن. گندش را بالا مياورند، پاهای خود را از گلیم خود درازتر میکنن (۵:۸۷). اگه تحت فشار باشند، هیچ حریم و حرمتی نمیشناسن، صدای شان را حتی روی خدا هم بلند میکنن (۷:۵۵)

الْمُفْسِدِينَ، فساد کنان. آنهای که هر جا پا میگذارند انرژی منفی‌اند، خرابکاری میکنن، همه را به هم میریزن، از تعادل خارجن (۲:۲۰۵). فتنه به پا میکنن، بقیه را به ناحق قضاوت میکنن، به آنها برچسب میزنن، افراطی عمل میکنن، حق پوشی میکنن، به دشمنی ها دامن میزنن، همه را تحریک میکنن (۵:۶۴). هیچ خیری از آنها در نمیاد، دائما مشکلات را مرور میکنن، حال بد خودشان را منتقل میکنن، فساد و خرابی به بار میارن (۲۸:۷۷)

الظَّالِـمِينَ، ظلم کنان. آنهای که در درون، آرامش و امنیت ندارن. در بیرون، مشغول کار خاصی نیستن. چه مادی، چه معنوی. نور هدایتی ندارن، تاریکن (ظلمت). درنتیجه دیگران هم کنارشان حس تعالی و امنیت نمیکنن (ایمان). با نا آگاهیِ خودشون، به دیگران ظلم میکنن (۳:۵۷). اگر زخمی بر دارند، آسیبی ببینن، همه را میریزن به هم. ظرفیت مشکلات را ندارن، فشار مشکلشان را به دیگران میارند (۴۲:۴۰). بجای نور و انگیزه و امنیت و آرامش، تاریکی و نا امیدی و نا امنی و نگرانی را انتقال میدهند (ظلم)

مُخْتَالٍ فَخُورٍ، آنهای که خیال برشان داشته کسی هستن، فخر فروشی میکنن. از زیبا عمل کردن، فاصله گرفتن. از خوبی به خانواده، نزدیکا، یتیما، مسکینا، همسایه ها، درمانده ها (۴:۳۶). غرّه شدن به خط مشی خودشان، با غرور رو میگردانن از مردم، به خودشان و عملشان افتخار میکنن (۳۱:۱۸). تا یک چیزی از دست بدن حسابی تاسف میخورند، تا یک چیزی به دست بیارند حسابی به خودشان میبالند (۵۷:۲۳)

الْكَافِرِينَ، کافر ها. آنهای که حق پوشی می‌کنند (کفر) و نعمتای خدا را ندیده میگیرند، خود خواه اند. بجای اینکه صادقانه وقت بگذارند برای بقیه، توقع دارن بقیه وقت بگذارند برای آنها. همش در باجۀ دریافت هستن، بجای پرداخت. دنبال اینن یکی مشکلشان را حل کنه، نه دنبال یکی که مشکلش را حل کنن (۲:۲۷۶). دنبال پیروی از خدا و رسول نیستند، راه خودشان را میروند(۳:۳۲). فضل و بخشش خدا در زندگیشون کم شده، چون از ایمان و عمل صالح دور شدن (۳۰:۴۵)

الْمُسْرِفِينَ، آنهای که اهل اسراف هستند، زیاده روی میکنن. توی خوردن، خوابیدن، خشم، شهوت، منیّت، لجبازی. اسراف تو هر چیزی (۶:۱۴۱). اعتدال ندارن، یا شور شور یا بی نمک. افراط و اسرافشون، زینت و زیبایی اونها به عنوان یک انسان رو زیر سوال برده (۷:۳۱)

الْخَائِنِينَ، خیانت کنان. آنهای که به خودشون و دیگران خیانت میکنن، صاف و صادق نیستن. ظاهرا دوستن، باطنا دشمن (۸:۵۸). حق پوشی میکنن (کفر) و با این کارشان به حقیقت و به دیگران خیانت میکنن (۲۲:۳۸). در نتیجه دائما منیّت آنها بیشتر میشه (۴:۱۰۷)

الْجَهْرَ بِالسُّوءِ، جار زنان به بدی دیگران. آنهای که بلند بلند بدیای بقیه را اعلام میکنن، عیب اطرافیا را آشکار میکنن، ستار العیوب نیستن (۴:۱۴۸)

الْمُسْتَكْبِرِينَ، آنهای که تکبر دارن، خود بزرگ بین هستن. خودشون را برتر و بالاتر از مردم میدانن. از بیرون بزرگن، از درون کوچک. چیزی که مخفیه در دلشان، خیلی متفاوته از چیزی که بُروز میدهند (۱۶:۲۳)

الْفَرِحِينَ، و تفریح کنان. آنهای که با داشته هایشان پُز می‌دهند. من این دارم آن دارم، اینکار را میکنم آنکار میکنم. غرق در تفریح با داشته هایشان هستن، غافل از فشاری که روی دیگران است، و کمبودهایی که مردم دارند (۲۸:۷۶)

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	بله

	خیر