عمده گرهها و اضطرابات ما در ساحات مختلف بخاطر ضعف در شناخت خداوند متعال است.
خدایی که ما پرستش میکنیم و میخوانیم یک خدای تخیلی است و وجود خارجی ندارد.
گروهی محضر پیشوای ششم مشرف شدند و عرضه داشتند که ما هر چه دعا میکنیم پاسخی نمیشنویم! امام فرمودند: زیرا آن کسی را که میخوانید، نمیشناسید.
انسان باید همتش را بر این بگذارد که خداوند متعال را به درستی بشناسد.
چهارده مکاتبه میان مرحوم سید احمد کربلایی و مرحوم آیت الله غروی پیرامون توحید رد و بدل شد. آیت الله قاضی میگوید از استادمان سید احمد کربلایی سوال شد با اینکه داب و سیره سلاک و اولیای معرفت بر اختصار و سکوت است، چرا شما این نامهنگاریهای مفصل را انجام دادید؟ پاسخ دادند خواستم تا خدای خیالی از ذهن خارج شود. خدایی که فلاسفه از روی قواعد ذهنی خودشان تراشیدهاند و میپرستند، این را میخواستم از ذهنشان خارج کنم.
مرحوم آقای بهاری گفته بودند فلانی عادل کافر است، گفتند یعنی چه؟ گفت: عادل است چون معصیت نمیکند و کافر است چون خدایی را که میپرستد خدا نیست.
ما هم که معصیت نکنیم نهایتش میشویم یک انسان عادل کافر.