چند توصیه برای جلوگیری از سرقت منزل

به باور اکثر عموم سارقین منزل کسانی هستن که در تاریکی شب درست زمانی که ملت در خواب خوش هستند، با نقابی بر صورت از روی دیوار وارد می‌شوند و کفش و کتونی و فرش و تلویزیون زیر بغل می‌زنند و می‌روند پی کارشان.

اما قضیه به این شکل نیست. سارقین نسل جدید بسیار هوشمند و بر خلاف باورهای رایج عمل می‌کنند. به چه شکل!؟

عرض می‌کنم خدمتتان. در گذشته سارقین یا بهتر بگویم همان دله‌دزدهایِ همه چی‌بَر در ساعات نیمه شب درست زمانی که فقط گربه‌ها در خیابان پرسه می‌زدند به دنبال طعمه‌های خود می‌گشتند و هر جا امکان سرقت برایشان راحت بود، ورود می‌کردند و همه چی می‌بردند. این شکل از سرقت برای سارقان بسیار خطرناک بود. چون شناسایی و شکار این مدل از سارقان برای گشتی‌های پلیس در کوچه‌ها و خیابان های خالی از عابر بسیار راحت بود. در ساعات خلوتی خیابان‌ها قدرت تشخیص پلیس بسیار بالا می‌رود و در صورت مواجهه با هر مورد مشکوک به راحتی می‌تواند آن را بررسی و تفتیش قرار دهد.

در نتیجه سارقان در طول سال‌ها سرقت و دستگیری‌های مکرر توسط پلیس به این نتیجه رسیدند که ریسک سرقت در نیمه شب بسیار بالا است و برای دور زدن پلیس تاکتیک خود را عوض کردند و کار را برای پلیس بغرنج کردند.

در تاکتیک جدید سارقان حرفه‌ای و کارکشته بسیار با برنامه عمل می‌کنند و به جای انتخاب ساعات نیمه شب برای سرقت، شلوغ ترین ساعات روز را انتخاب می‌کنند و با استفاده از پوشش شلوغ بودن کوچه و خیابان‌ها و عادی جلوه دادن فعالیتشان ‏هم پلیس را فریب می‌دهند و هم کمترین توجه را به خود جلب می‌کنند.

برای این گروه از سارقان، در شش ماهه دوم سال که هوا زودتر تاریک می‌شود بین ساعت ۱۷ الی ۲۳ طلایی‌ترین زمان محسوب می‌شود. انتخاب این ساعت چند دلیل دارد:

اول اینکه خیابان‌ها بسیار شلوغ است و کمتر جلب توجه می‌کنند.

دوم اینکه امکان شناسایی شدن توسط گشتی‌های پلیس تقریبا صفر است.

سوم اینکه با تاریک شدن هوا امکان شناسایی خانه‌هایی که صاحبخانه در آن حضور ندارد از طریق خاموش بودن چراغ‌ها به راحتی قابل تشخیص است.

چهارم اینکه سارق‌ها در کار خود تجربه و تبحر دارند و می‌دانند که اکثر شهروندان در این ساعات برای خرید یا گردش و پیاده روی در منزل حضور ندارند و در این میان آخر هفته‌ها و روزهای پنج شنبه جمعه عصر و غروب، ایده‌آل ترین زمان برای سارقان منزل است، آخر هفته‌ها معمولا خانواده‌ها برای فرار از رخوت یک هفته کار و تلاش یا به دامان طبیعت می‌روند یا به مهمانی و رستوران و آخر شب که به خانه بر می‌گردند با سرقت منزلشان مواجهه می‌شوند.

سارق‌های منزل در قالب تیمی دو یا سه یا چهار نفره با خودروهای معمولاً مدل بالا که اکثراً دارای پلاک‌های قلابی و جعلی و یا سرقتی هستند در ساعات مذکور اقدام به زاغ‌زنی در خیابان‌ها می‌کنند و در صورت شناسایی سوژه خود با ارزیابی موقعیت، خودرو را در محل مناسب و امن که فاقد دوربین باشد پارک می‌کنند.

عامل مهم در انتخاب محل سرقت برای سرقت فاقد دوربین بودن سوژه است، در صورتی که طعمه دندان‌گیر به نظر برسد سارقان با رعایت پوشش مانند کلاه نقاب دار ‏عینک و به لطف بیماری کرونا ماسک می‌زنند و در جلوی دوربین هم ظاهر می‌شوند و حتی آگاهانه مدل راه رفتن خود را در جلوی دوربین هم تغییر می‌دهند مانند لنگیدن یا یک وری راه رفتن.

با اینحال سارقان یا با استفاده از شاه کلید یا از روی دیوار به محل سرقت ورود می‌کنند، حرفه‌ایها با کلید کار می‌کنند. پس از ورود به منزل یک راست به سراغ اتاق خواب و کمد و کشوهای لباس و لوازم آرایش و زیرتخت خواب و گاوصندوق احتمالی می‌روند و همه جا را به عشق وجه نقد و طلا و سکه زیر و رو می‌کنند.

اگر گاو صندوق کوچک باشد با خودشان می‌برند که اگر اینطور گاوصندوق‌هایی دارید داخلش جی‌پی‌اس بگذارید و اگر نتوانند گاو صندوق را با خود ببرند همانجا با لوازم تخصص خودشان بازش می‌کنند. گاوصندوق‌های ایرانی خوراک سارقان هستند. البته سارقان حرفه‌ای شگرد و قلق باز کردن گاو صندوق را به هر کسی یاد نمی‌دهند. حتی در اداره آگاهی هم حاضر نمی‌شدند.

شگرد راز و رمزشان را به ماموران انتقال دهند، شخصاً بعد از سالها ابهام، فوت و فن‌های گشودن انواع گاوصندوق را از یک سارق قدیمی و توبه‌کار که دیگر حاضر به ارتکاب سرقت نبود، آموختم. گذاشتن جی‌پی‌اس داخل گاوصندوق کوچک و نصب سیستم‌های هشدار دهنده ضدسرقت به گاوصندوق‌های بزرگ‌تر سارقان را غافلگیر می‌کند. تنها راه حفظ اموال و دارایی و مقابله با سارقان ، "پیشگیری" است. به امید پلیس و کشف اموال نمانید پیش از وقوع، راه‌های سرقت اموالتان را مسدود و ایمن کنید.

نصب دوربین غیر قابل دسترس، در ورودی آپارتمان‌ها و ساختمان‌های ویلایی، نصب حفاظ فیزیکی و نرده بر روی دیوارها، ‏نصب دزدگیر هشدار دهنده و حتی سنسورهای حرکتی و حرارتی داخل منزل. استفاده از سرایدار و نگهبان مورد تایید و قابل اطمینان.

نصب حفاظ آهنی بر روی ورودی آپارتمان‌ها (دقت کنید حفاظهای آکاردئون تاشو اصلا قابل اطمینان نیستد و در عرض دو دقیقه باز می‌شوند، به آهنگر سفارش بدهید/‏در آهنی با چند قلاب بسازد طوری که سارق با دیدنش افسردگی بگیرد). در ساعت‌های خروج از منزل به خصوص ساعات طلایی سارقان چراغ‌ها را روشن کنید. تا جایی ممکن است پول و دلار و طلا در خانه نگهداری نکنید. ببرید صندوق امانات بانک.

اگر هم مجبور به نگهداری در منزل شدید در این باره با هیچ کس حرف نزنید و حفاظت اطلاعات را رعایت کنید.

چیزهای کلی‌ای که به درد آموزش شهروندی می‌خورد و به ذهنم رسید اشاره کردم و خیلی موارد دیگه رو به دلیل عدم سوء استفاده سارقان اشاره نکردم. چون این نوشته در فضای عمومی منتشر میشه و حتماً از نظر سارقان هم خواهد گذشت.‏موردی که یادم رفت و بسیار مهم است در صورت نصب دوربین در خانه و منزل، دستگاه دی وی آر یا همان دستگاه ضبط کننده تصاویر را به هیچ وجه دم دست قرار ندهید و حتما در جای غیر قابل دسترس باشد چون سارقان با اطلاع از محل دستگاه دی وی آر ، بدون پوشش جلوی دوربین می‌روند و پس از اتمام سرقت، دستگاه وی وی آر را هم با خود می‌برند.

من وظیفه‌ی انتقال تجاربم را انجام دادم. شما هم اگر خودتان را در برابر جامعه و این آسیب اجتماعی مسئول می‌دانید با بازنشر این مطلب به سایر شهروندان کمک کنید. شاید این نوشته منجر به پیشگیری از سرقت مال شهروندان شود.

‏یه مساله دیگه یادم رفت.

اینکه میگن سارق‌ها طلایاب دارن صحت نداره. کار کردن با دستگاه طلایاب خیلی مهارت و تخصص بالا می‌خواد و نیاز به تمرکز و آرامش بالایی داره که سارق‌ها در آن لحظات پر استرس و هیجانی نمی‌تونن ازش استفاده کنند. دستگاه طلایاب چند قطعه و لوازم الکترونیکی است که حفارهای غیر مجاز برای گنج یابی ازشون استفاده می‌کنند، سر هم کردن و هماهنگ کردن اون قطعات حداقل ۱۵ الی ۲۰ دقیقه سکوت و آرامش و تمرکز می‌خواد که کار سارق نیست.

ستوان کلمبو

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	روسیه

	اوکراین