یکی از نمازهایی که در بعضی از کتب دعایی به نقل از اقبال الأعمال سید بن طاووس ذکر شده، این است که در دهه اول ماه ذی الحجه، بین نماز مغرب و عشاء مستحب است دو رکعت نماز خوانده شود و در هر رکعت بعد از حمد و سوره، آیه( و واعدنا موسی ثلاثین لیله...) بخواند تا با ثواب حاجیان خانه خدا شریک شود
راجع به این نماز و سند آن مرحوم سید محمد باقر شفتی، از علمای بزرگ قرن ۱۳ هجری و فقهای نامی شیعه و بنیانگذار مسجد سید اصفهان، در کتاب ارزشمند تحفة الابرار میفرماید:
از جمله نمازهای وارده مابین عشائین (مغرب و عشا) نمازی است که در دهه اول ماه ذی الحجة الحرام، وارد شده است...
این حدیث در احدی از کتب معتبره روایت نشده و سید بن طاووس نقل کرده این را از کتاب ابن أشناس.
نه اصل این کتاب معروف است و نه مصنف آن (ابن أشناس) پس اعتماد به این نمی توان نمود
تحفة الابرار جلد اول صفحه ۱۹۹
سند این نماز علاوه بر آنکه از کتابی غیر معروف و نویسنده غیر معروف نقل شده ،اشکال دیگری دارد و آن این است که در سلسله سند آن سه راوی مجهول وجود دارد که اثری از آنان در کتب رجالی وجود ندارد، بنابراین حکم به مستحب بودن آن مشکل است گرچه خواندن آن به عنوان یک نماز اشکالی ندارد
کانال اسلام دین فطرت