یکی از ظرائف توحیدی موجود در کلمات اهل بیت عصمت و نور علیهم السلام در ارتباط با نحوه خلقت حق سبحانه و تعالی طرح مبحثی است بس کلیدی و مهم با عنوان " خلق لا من شئ" .
به این بیان که خداوند سبحان اشیاء را یا "من شئ" آفرید یا " لا من شئ" لاستحاله ارتفاع النقیضین و چون خلق من شئ محال است ثبت خلق الاشیاء لا من شئ.
توضیح آنکه اگر اشیاء از چیزی آفریده شده باشند سخن درباره همان چیز است که بنا بر فرض آنهم باید از چیز دیگر آفریده شده باشد فیتسلسل.
اگر گفته شود آن چیز متن وجود حق سبحانه است نیز لازمه اش تبعض و تجزی حق سبحانه است که با احدیت حق منافات دارد.
چون آن چیز (سیب) یا در ذات حق موجود بود و خداوند آن را آفرید که این چیزی جز تولد و زایش نیست یعنی خداوند سیبی که در ذاتش موجود بود را از درون به بیرون ارسال فرمود یا اینکه آن چیز در ذات حق نبود.
و اگر شخص سیب در ذات حق نبود این همان اقرار به خلق لا من شئ است.
پس چون خلق من شئ عقلا محال است لاستحاله التولید بالنسبه الی الحق و التسلسل بالنسبه الی الاشیا
نتیجه آن است که خلق الله الاشیاء من العدم و خلقها لا من شئ.
این معنا از جمله همان مباحثی است که اگر نبود اتصال این ذوات قدسی به سرچشمه وحی بشر هرگز به درک و فهم آن نائل نمیشد.
استاد هندی