پایان کار آلمان نازی در بهار سال ۱۹۴۵ به سرعت فرا رسید، تا ماه فوریه با ویران شدن قسمت اعظم روهر و از دست رفتن آنجا تولید زغال سنگ به یک پنجم سال پیش رسید و تازه این مقدار را هم به واسطه از هم گسیخته شدن خطوط راه آهن به وسیله بمب افکن های متفقین نمیشد به محلهای مورد احتیاج حمل کرد. موضوع عمده در کنفرانسهای هیتلر عبارت بود از کمبود زغال سنگ.
آدمیرال دونیتس شکایت داشت از اینکه بسیاری از کشتی هایش به واسطه فقدان سوخت در بندرها معطل ماندهاند و اشپیر توضیح می داد که کارخانه های برق و تسلیحات نیز به همین حالت دچار شدند، از دست رفتن معادن نفت رومانی و مجارستان و بمباران کارخانههای نفت مصنوعی در آلمان چنان کمبودی در بنزین پدید آورده بود که قسمت بزرگی از جنگنده ها زمین گیر شده و در نتیجه حملات هوایی متفقین در فرودگاهها منهدم می گردیدند
بسیاری از لشکر های تانک به واسطه فقدان سوخت برای تانک های خود بی حرکت شده بودند. امید به سلاح های معجزه آسا که مدتی نه تنها تودههای مردم و سربازان را بلکه ژنرال گودریان نیز به آن دل خوش داشته بود سرانجام به ناامیدی گرایید. محل های پرتاب بمب های پرنده وی ۱ و موشکهای وی ۲ که بنا بود بر ضد انگلستان به کار روند، وقتی که نیروهای آمریکایی سواحل بلژیک و فرانسه را تصرف کردند، تقریباً به کلی از دست رفت اما تعدادی از آنها هنوز در هلند باقی مانده بود. پس از رسیدن ارتش های انگلیس و آمریکا به مرز آلمان در حدود ۸۰۰۰ از این دو نوع پرنده بر آنتورپ و سایر هدف های نظامی متفقین پرتاب شد اما خسارت وارده از آنها ناچیز بود.
هیتلر و گورینگ برای راندن نیروهای هوایی متفقین از آسمان آلمان به جنگنده های جت مسراشمیت ام-یی-۲۶۲ جدید امید فراوان داشتند،
متفقین که فاقد این گونه هواپیما بودن واکنش موفقیتآمیزی انجام نداده بودند، لذا ممکن بود آلمانیها در استفاده آنها موفق نیز بشوند، آلمانی ها توانسته بودند 1000 فروند از این نوع هواپیما بسازند، جنگنده های متفقین حریف جت های آلمانی نبودند اما بیش از چند فروند از این جتها نتوانست از زمین برخیزند، پالایشگاه هایی که برای این هواپیماها بنزین مخصوص تهیه میکردند از طرف متفقین بمباران و منهدم شدند و عملیات مربوط به توسعه باند پرواز برای آن هواپیما به زودی کشف شد و بعدها در روی زمین نابود گردیدند، آدمیرال دونیتز به پیشوا وعده داده بود که زیردریایی های برقی جدید (۳) می توانند در دریا عملیات معجزهآسا انجام دهند و خطوط حیاتی متفقین را در آتلانتیک شمالی تهدید کنند، اما تا اواسط فوریه ۱۹۴۵ فقط ۲ از ۱۲۶ عدد آماده شد و در دریا مورد استفاده قرار گرفت ولی در هیچ نبردی شرکت نکردند
اما طرح بمب اتمی آلمان که بسیار مورد اضطراب لندن و واشنگتن شده بود در نتیجه بی علاقگی هیتلر به آن و دستگیر کردن دانشمندان اتمی به وسیله هیتلر به بهانه عدم وفاداری آنان و به کار گماردن ایشان به تجربیات علمی بی ارزش که به نظر او بسیار مهمی آمد، چندان پیشرفته نکرد، تا پیش از پایان سال ۱۹۴۴ دولتهای آمریکا و انگلستان دریافتند که آلمان در آن جنگ به بمب اتمی نخواهد رسید.