طبق یافتههای تحقیقی جدید، خواب شبانه اگر کمتر از پنج ساعت باشد به سلامت مغز لطمه میزند و خطر زوال عقل را افزایش میدهد.

عصراسلام: طبق یافتههای تحقیق جدیدی که در مجله «سالمندی» چاپ شده است خواب اگر کافی نباشد، هم خطر آلزایمر را افزایش میدهد هم عمر را کاهش میدهد. در این تحقیق که در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ در چارچوب بررسی روندهای پیری و بهداشت ملی (نهاتس) انجام گرفته است ۲۶۱۰ نفر افراد بالای ۶۵ سال پرسشنامهای را در مورد خواب پر کردهاند.
محققان بیمارستان زنان بریگهام شهر بوستون پاسخهای این افراد را به پرسشهای بدخوابی و کمخوابی بررسی کردند. شرکتکنندگان در این بررسی خود را از لحاظ میزان هوشیاری در خواب، بسامد خواب، مدت لازم برای به خواب رفتن و مدت و کیفیت چرت زدن و خوابیدن رتبهبندی کرده بودند تا مورد بررسی محققان قرار گیرد.
در این تحقیق همچنین به مدت پنج سال در مورد وضعیت سلامت شرکتکنندگان نظیر ابتلا به زوال عقل و مرگ ناشی از عوامل مختلف، اطلاعات جمع کردند که در صورت لزوم از پزشکان به دست آمد.
یافتههای محققان در کل نشانگر وجود پیوندی قوی بین مشکلات خواب و زوال عقل در گذر زمان است. مدتی که طول میکشد تا فرد به خواب رود نیز با خطر زوال عقل ربط دارد و اگر این مدت مکرراً از ۳۰ دقیقه بیشترباشد، خطر ابتلا به زوال عقل ۴۵ درصد بیشتراست. چرتزنی مکرر، تقلا کردن برای حفظ هوشیاری و بد بودن کیفیت خواب نیز با افزایش خطر مرگ پیوند دارد.
پیش از این گمان میرفت که مشکلات خواب در افراد دارای علائم آلزایمر فقط نشانگانی از این بیماری است. اما شواهد فزاینده نشانگر آن است که اختلال در خواب هم میتواند در شکلگیری این بیماری نقش داشته باشد.
دکتر ربکا رابینز نویسنده اصلی این تحقیق میگوید: «یافتههای ما نشانگر پیوند بین کمخوابی و خطر زوال عقل است. طبق این یافتهها کمک به سالمندان برای این که شبها بیشتربخوابند اهمیت زیادی دارد.» استاد چارلز چیسلر از نویسندگان اصلی این تحقیق هم میگوید طبق یافتههای این بررسی خواب برای سلامت مغز خیلی مهم است.
او میگوید: «این دادهها بر این شواهد صحه بیشتری میگذارد که خواب برای سلامت مغز مهم است و نشان میدهد که در مورد چگونگی اثرگذاری خواب بهتر و درمان اختلالات خواب در راستای کاهش خطر آلزایمر و مرگ ناشی از آن باید تحقیقات بیشتری انجام داد.»
تاخیر در ابتلا به زوال عقل با شنا کردن در آب سرد
تحقیقی دیگر نشان میدهد که شنا در آب سرد میتواند بیماریهای دژنراتیو (فرسایشی – تخریبی) عصبی از قبیل زوال عقل را به تاخیر بیندازد. پژوهشگران دانشگاه کمبریج دریافتند سطح پروتئین شوک سرمایی (RBM3) در بسیاری از شناگران آب سرد - که در استخر روباز مجلس هیل لیدو در لندن بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ تحت نظر قرار داشتند- افزایش یافته است. پروتئینی که براساس یک تحقیق سال ۲۰۱۵ که روی موشها انجام شده بود از آنها در برابر شروع زوال عقل محافظت میکرد.
اگرچه این بررسی هنوز در مراحل ابتدایی به سر میبرد اما امید میرود که بتواند در درمان زوال عقل در آینده موثر باشد. جیوانا مالوچی سرپرست این تحقیق در گفتوگو با برنامه امروز رادیو بیبی سی ۴ گفت که «چالشهای بعدی این است که دلیل قطعی مبنی بر این که این پروتئین، زوال عقل را به تاخیر میاندازد پیدا کنیم و سپس دارویی بیابیم که بدن انسان را برای تولید آن تحریک میکند.»
علاوه بر آخرین یافتههای علمی، پروفسور مالوچی مدیر مرکز مطالعات زوال عقل انگلستان در دانشگاه کمبریج میگوید که تیم تحقیقاتی او دو گروه یکی شامل شناگرانی که در آب سرد شنا میکردند و دیگری افرادی که تای چی کار میکردند و سرد نمیشدند را با یکدیگر مقایسه کردند. پروفسور مالوچی به شناگران میگوید: «ما شما را با گروهی از افراد مقایسه کردیم که تای چی کار میکردند و سردشان نمیشد، برعکس شما در هیچ کدام از آنها افزایش میزان این پروتئین نشان داده نشد.»
مالوچی میگوید: «این مساله به ما میگوید سرما این پروتئین را در بدن انسان ایجاد میکند. شما نخستین گروه غیربیمارید که نشان میدهید شناکردن در آب سرد، میزان این پروتئین محافظ را افزایش میدهد.»
این پروژه زمانی آغاز شد که مارتین پیت (فردی که در زمستان در استخر لیدو شمال لندن در آب سرد شنا میکرد) پس از شنیدن گفتههای پروفسور مالوچی در مصاحبه بیبی سی مبنی بر این که میخواهد RBM3 را در بدن انسان ببیند، با او تماس گرفت.
پروفسور مالوچی میگوید منافع اجتماعی حاصل از به تاخیر افتادن شروع زوال عقل حتی اگر به اندازه چند سال هم باشد، مهم و قابل توجه است. او میگوید: «اگر شما فرایند زوال عقل را ولو در حد چند سال در کل جامعه آهسته کنید این مساله میتواند تاثیرات بزرگی در اقتصاد و سلامت به دنبال داشته باشد.»
در حال حاضر بیش از ۸۵۰ هزار نفر در بریتانیا از زوال عقل رنج میبرند و بر اساس اعلام سرویس سلامت ملی انگلستان، زوال عقل، یک ششم افراد بالای هشتاد سال را تاحت تاثیر قرار میدهد. انتظار میرود تعداد افراد با بیماریهای دژنراتیو (فرسایشی – تخریبی) تا سال ۲۰۲۵ از یک میلیون نفر نیز گذر کند.
خوردن آجیل از میانسالی به بعد، به مهار زوال عقل در گذر زمان کمک میکند
ماه پیش، یافتههای یک تحقیق گسترده نشان داد که خوردن آجیل از میانسالی به بعد به مهار زوال عقل در گذر زمان کمک میکند. محققان دانگشاه سنگاپور از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۶، با مطالعه حدود ۱۷ هزار نفر، رژیم غذایی آنان را تعقیب، و سپس عملکرد شناختی آنان را ارزیابی کردهاند.
احتمال بروز مشکلات مربوط به حافظه در بالای ۶۰ سالگی، در افرادی که در چهل سالگی دو بار در هفته یا بیشتر آجیل خوردن را شروع کردهاند، در مقایسه با کسانی که کمتر از یک بار در ماه آجیل میخوردهاند، یک پنجم بوده است.
این تحقیق که در نشریه «سن و پیری»منتشر شد، همچنین میگوید کسانی که هفتهای یک بار آجیل خوردهاند نیز تقریبا از همان مزایا برخوردار شدهاند، چرا که احتمالا ابتلای آنان به اختلال عملکرد شناختی در ۶۰، ۷۰ و ۸۰ سالگی، ۱۹ درصد کمتر بوده است.
این اولین تحقیقی نیست که مصرف مغز آجیل را به قابلیت بهتر ذهن و تفکر در سنین بالا، پیوند داده است. در سال ۲۰۱۹ تحقیقی که بر روی تقریبا پنج هزار فرد بالای ۵۵ سال در دانشگاه استرالیای جنوبی انجام شد، نشان داد که خوردن تنها دو قاشق غذاخوری آجیل در روز، عملکرد شناختی را بهبود میبخشد. محققان میگویند مصرف آجیل، در مقایسه با کسانی که مغزهای آجیل در رژیم غذاییشان جایی ندارد، میتواند تفکر، حافظه و استدلال افراد را تا ۶۰ درصد بهبود بخشد.
چنان که سیستم بهداشت و سلامت عمومی بریتانیا میگوید، بیش از ۸۵۰ هزار نفر در بریتانیا با زوال عقل زندگی میکنند و از هر ۱۴ نفر بالای ۶۵ سال، یک نفر به این عارضه مبتلا است. با توجه به پیر شدن جمعیت بریتانیا، تخمین زده میشود که تا سال ۲۰۲۵، بیش از یک میلیون نفر در این کشور با زوال عقل زندگی کنند.
برای کمک به کاهش خطر دمانس یا زوال عقل، سازمان تحقیقات آلزایمر بریتانیا، سیگار نکشیدن، حفظ کلسترول و فشار خون سالم، ورزش منظم، حفظ وزن مناسب، رژیم غذایی متعادل، و محدود کردن مصرف الکل را توصیه میکند.
به گفته این سازمان خیریه، برداشتن گامهایی برای مراقبت از سلامت قلب، از جمله در پیش گرفتن رژیم غذایی سرشار از منابع چربی اشباعنشده مانند ماهی چرب، آجیل و مغزها، دانهها و آووکادو، نیز میتواند خطر زوال عقل را کاهش دهد.
سازمان بهداشت و سلامت همگانی بریتانیا شایعترین نشانههای اولیه زوال عقل، از جمله مشکلات مربوط به تمرکز، مشکل در انجام کارهای روزانه همیشگی، ناتوانی در دنبال کردن مکالمه و یافتن کلمه مناسب، سردرگمی درباره زمان و مکان، و تغییرات خلقی را فهرست کرده است. این علایم اغلب به صورت خفیف آغاز میشوند و ممکن است به تدریج و به مرور زمان شدت یابند.
ایندیپندنت