دوست دیرین و فرهیخته ام آقای دکتر علی اصغر محکی از من خواسته اند عصاره دریافتم از زندگی را برای ایشان در چند گزاره بنویسم.

عصراسلام: به نظرم برای من که کارم خواندن و نوشتن مدام هست این کار بسیار دشوار است؛ چون نمی توانم به سادگی تشخیص دهم آن چه میدانم از درک و دریافت شخصیام از زندگی است یا محصول خواندهها و نوشته هایم. با وجود این سعی میکنم دریافتهایم را بنویسم.
۱) زندگی واقعی با احساس آغاز میشود. چیزی (هر چیزی) تا به جهان احساس من راه نیابد هنوز به من تعلق ندارد.
۲) زندگی با کار ساخته میشود. چیزی (هر چیزی) که برای آن زحمتی نکشیدهام برای من سازنده نخواهد بود.
۳) زندگی با تأمل و تعقل ژرف پخته و کامل میشود. چیزی (هر چیزی) در من زمانی به کمال می رسد که من آن را کامل بکاوم و درباره اش عمیق بیندیشم.
۴) زندگی با مهربانی زیبا میشود. چیزی (هر چیزی) زمانی به من حس خوب و زیبا می دهد که کمی حتی بسیار کمی بوی دوست داشتن و محبت بدهد.
۵) زندگی با انسان ورزی انسانی میشود. چیزی (هر چیزی) زمانی حس بودن و شدن انسانی را به من می دهد که آن را کمی حتی بسیار کمی برای انسان بودنم انجام دهم.
۶) زندگی با رنج سعادتمند میشود. چیزی (هر چیزی) زمانی مرا به سعادت نزدیک تر می سازد که رنجی برایش کشیدهام.
۸) زندگی با رفتن پویا میشود. چیزی (هر چیزی) زمانی مرا پویا و خلاق ساخته است که به سویش رفته ام و برایش کوشیده و جوشیدهام.
۸) زندگی با صبر شیرین میشود. چیزی (هر چیزی) که برایش صبوری کردم، زندگی ام شیرین تر و دلپذیر شد.
۹) زندگی با نیکی ماندگار میشود. چیزی (هر چیزی) که آن را به نیکی انجام دادم و نیکوکارانه، حسم را سرشار از زندگی و ماندگاری کرد.
۱۰) زندگی با عشق معنادار میشود. چیزی (هر چیزی) را که عاشقانه تجربه کردم، معنای زندگیام شد.
نعمت الله فاضلی