نزدیک به هشت جلسه در اتاقهای طرح و ایده مراسمهای سالگرد حاج قاسم شرکت کردم.
در تمام این جلسهها هم همین چند جمله را را گفتم.
"برای سالگرد حاج قاسم اگه میخواهید بودجهای هزینه کنید سعی کنید گرهای از مشکلات و گرفتاری مردم را باز کنید. مردم گرفتارند. کاری کنید اگر خود حاج قاسم هم بود همان کار را میکرد. مثل کمک به سیلزدههای خوزستانی."
در تمام جلسهها هم این سه طرح و ایده را دادم.
"یک: به نام حاج قاسم زندانیهای مالی را با هر هزینهای که دارید آزاد کنید که برگردند بالای سر خانه و زندگیشان. بعضیها به خاطر رقمهای مالی پایینی زندان هستند و خانوادهشان بیسرپرست مانده. به نام حاج قاسم برشان گردانید.
دو: خیلی مریضها هستند که احتیاج به عمل و... دارند. اما هزینهها و دستمزدهای عمل و درمان خیلی بالاست. آنها پول ندارند. دارند درد را تحمل میکنند و مردن برایشان حکم عروسی دارد. پیدا کردن این مریضها سخت نیست. تمارضی هم ندارند. پیدایشان کنید و به نام حاج قاسم هزینه درمانشان را بدهید.
سه. بورسهای تحصیلی برای بچههای باهوش و بیبضاعت مناطق محروم به نام بورس حاج قاسم در نظر بگیرید. بگذارید با حمایت و نظر حاجی رشد کنند و بالنده شوند.
پ.ن: هیچ کدام از طرحهایم پیوست شوآفی لازم را نداشت.
شهر از بنر پر شد.
امیر اسماعیلی