پیامبر اسلام (ص) و شکل‌گیری مدنیت در جامعه خشن بدوی

حضرت علی (ع) در خطبه ۲۶ نقش پیامبر (ص) برای شکل‌گیری مدنیت در میان مسلمانان اولین را چنین توصیف کرده است: خداوند در شرایطی محمد ص را به عنوان هشدار دهنده بر جهانیان و امانتدار بر قران مبعوث کرد که شما مردم عرب در بدترین دین و در بدترین دنیا به سر می بردید.

عصراسلام: درمیان سنگ‌های سخت و مارهای ناشنوا زندگی می‌کردید. آبهای تیره می نوشیدید و غذاهای خشن می خوردید و خون های یکدیگر را می ریختید و با خویشاوندان خود قطع رابطه می‌کردید بت ها در میان شما برای پرستش نصب شده بود و گناهان و انحراف ها سخت به شما بسته بود. نهج البلاغه صبحی صالح (قم: هجرت، چ۱، ۱۴۱۴ق، ص۶۸).

اولین و بزرگترین کار پیامبر اسلام (ص) بعد از ورود به مدینه، به اصطلاح امروز، اجرای آشتی ملی بود؛ چرا که بین همگان برادری برقرار کرد و از قبایلی بدوی که ده ها سال در جنگ خونین با همدیگر به سر می بردند، شهری مدنی استوار نمود. یثرب از هم پاشیده به مدینه تبدیل گشت و دولت شهر نبوی از صفر تا صد با مجموعه ای از قراردادها بنیان گرفت و انسجامی مثال زدنی یافت. این تحول بزرگ، بی تردید، در سایه تدبیر، عقلانیت، اخلاق، معنویت و رواداری بی نظیر پیامبر رحمت (ص) به دست آمد.

این قرآن کریم است که می فرماید: پس با رحمتی از جانب خدا نسبت به آنان (مردمان مدینه) نرم خو شدی؛ و اگر تند خو و سخت دل بودی از پیرامون تو پراکنده می شدند. پس، از آنان گذشت کن و برایشان آمرزش درخواست نما و با آنان در کارها به مشورت بپرداز و آنگاه که مصمم شدی بر خدا تکیه کن؛ خداوند اعتماد کنندگان را دوست دارد. آل عمران، ۱۵۹.

نتیجه: کوشش خدا، قرآن و محمد (ص) برای رحمت، مهر و عطوفت، چیزی کم نداشت؛ اما کشش جامعه خشن عربی آن روز البته محدود بود. نشان به آن نشان که پیامبر ص در ۱۳ سال مکه با مهر تمام ظاهر شد و رنج بی حد دید و صبوری پیشه کرد. اما پایان کار توطئه قتل بود و ناچاری از فرار. تنها در مدینه است که آنحضرت مجاز به جنگ دفاعی شد. نباید خشونت نهادینه جامعه خشن را به اشتباه به خدا، قرآن و محمد ص نسبت داد. بی شک، جامعه خشن، از بیرون، به ناچار، مهرورزی را محدود می سازد.

محمود شفیعی

نامه‌های حوزوی

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	بله

	خیر