سروتونین یکی از مواد شیمیایی انتقال دهنده عصبی موثر در تنظیم خلق و خوی انسان است که عدم تعادل این ماده در مغز انسان باعث ایجاد اختلالات خلقی مانند اضطراب و استرس میشود.

عصراسلام: سروتونین، نوعی ماده شیمیایی است که توسط سلولهای عصبی تولید میشود و پیامهایی را بین این سلولها منتقل میکند. سروتونین اغلب در دستگاه گوارش، پلاکت خون و سیستم عصبی مرکزی انسان یافت میشود.
سروتونین هورمونی است که خلق و خوی و سلامت عمومی ما را حفظ می کند، در حالی که چندین عملکرد مغز مانند اشتها، یادگیری، خواب، حافظه و شناخت را نیز تنظیم میکند.
این ماده شیمیایی از یک آمینواسید به نام تریپتوفان ساخته میشود. تریپتوفان باید از طریق رژیم غذایی وارد بدن شود. از جمله غذاهای حاوی این آمینو اسید مهم میتوان به گوشت، پنیر و تخم مرغ اشاره کرد. کمبود سروتونین با تاثیرگذاری بر تولید سروتونین میتواند باعث افت خلقی و بروز علائم افسردگی شود.
دانشمندان ژاپنی در پژوهش جالبی که روی مغز انجام دادهاند، موفق به کشف نقاطی از این اندام حیاتی شدهاند که با استفاده از ماده شیمیایی سروتونین، به تقویت صبر کمک می کنند.
ما همه گهگاه در شرایطی قرار گرفتهایم که صبر کردن، بسیار دشوار بوده است. مثلاً در پایان یک روز کاری طولانی در ترافیک گیر افتاده باشیم یا مشتاقانه انتظار منتشرشدن یک کتاب، فیلم یا آلبوم جدید را داشته باشیم. اما یادگیری مهارت صبر و کنترل انگیزه برای کسب رضایت فوری، اغلب برای موفقیت در آینده حیاتی است. با این حال دانشمندان درک عمیقی از این که رفتار صبر چگونه در مغز تنظیم می شود، نداشته اند.
اما اکنون، در مطالعه ای که توسط واحد محاسبات عصبی در موسسه علوم و فناوری اوکیناوای ژاپن (OIST) و روی موش ها به عنوان جانوران مدل انجام شده است، محققان موفق به شناسایی مناطق خاصی از مغز شده اند که به طور جداگانه باعث تحمل صبر می گردند و این اتفاق را از طریق ماده شیمیایی معروف بدن یعنی سروتونین رقم می زنند.
بر طبق این یافته ها که در نشریه Science Advances منتشر شده اند، محققان ژاپنی می گویند: «سروتونین یکی از مشهورترین تنظیم کنندههای عصبی در رفتار است که به تنظیم خلق و خو، چرخه های خواب-بیداری و اشتها کمک می کند. تحقیقات ما نشان میدهد که انتشار این پیام رسان شیمیایی همچنین نقش مهمی در تقویت صبر و شکیبایی بازی می کند و باعث می شود موش ها مایل به انتظار بیشتر برای پاداش غذایی باشند».
به بیان آنها، «بدین منظور و برای این که سروتونین، صبر را تقویت کند، موشها باید مطمئن باشند که پاداش مورد نظرشان خواهد رسید و فقط در مورد زمان رسیدن آن مطمئن نباشند».
کارهای پژوهشی اخیر این تیم تحقیقاتی، بیشتر به مطالعات قبلی آن ها مربوط می شود، جایی که آن ها از تکنیکی قدرتمند به نام اپتوژنتیک برای ایجاد ارتباط علّی بین سروتونین و صبر استفاده کردند. در اپتوژنتیک، از نور برای تحریک نورون های خاص در مغز استفاده می شود.
در این پژوهش، محققان ژاپنی بر روی سه ناحیه مختلف مغزی که رفتارهای تکانشی را هنگام آسیب دیدن افزایش می دهند، متمرکز شدند، یعنی ساختار مغزی عمیق به نام هسته اکومبنس و دو قسمت از لوب فرونتال به نام قشر اوربیتوفرونتال و قشر پیشانی داخلی.
به گفته آنها، «رفتارهای تکانشی ذاتاً با صبر و شکیبایی مرتبط هستند. درواقع هرچه فرد تکانه بیشتری داشته باشد، صبوری کمتری دارد. بنابراین این مناطق مغزی کاندیداهای اصلی برای تحقیق ما بودند».
این یافتههای پژوهشی میتوانند در آینده نزدیک به توسعه داروهایی که در نهادینه کردن رفتار «صبر» به افراد کمک میکنند، منجر شوند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
سیناپرس، هنر زندگی