ویژگی‌های درخت کنوکارپوس

کنوکارپوس یک درخت یا درختچه دریایی و کنار ساحلی است که ارتفاع آن به صورت میانگین به ۶ متر و قطر تنه آن به هشتاد سانتی متر هم می رسد.

عصراسلام: رنگ پوسته معمولا قهوه ای تیره و ترک بردارنده بوده و برگها به صورت تخم مرغی و یا بیضوی است که به طول دو تا ده سانتی متر می رسند.

کنوکارپوس درخت همیشه سبز و مقاومی است که در مقابل شوری و گرما و کم آبی به خوبی تاب می آورد. در شهرها در کناره پیاده روها و میادین و خط میانی خیابان ها آن را می کارند و سایه خوب و غلیطی دارد.

کنوکارپوس در گرمترین روز‌های سال (ایام شرجی مرداد و شهریور) حداکثر رشد را دارد و چهارفصل و همیشه سبز است. علاوه بر اینکه قابلیت شکل پذیری خوبی دارد، در شرایط نامناسب اقلیمی و آلودگی‌های خاک هم پر استقامت است.

شاید باورکردنی نباشد که شاخه‌های بریده شده و خشکیده و تنه‌های کف بُر شده سوخته این درخت، جوانه می‌زنند. برگ‌های خشک شده این درخت هم حتی پس از ٢ سال مدفون شدن زیر خاک، تجزیه نمی‌شوند!

با آنکه در آمریکا ( به ویژه سواحل کالیفرنیا و فلوریدا)، برزیل و بخش هایی از آفریقا کاشت می شود اما به نظر می رسد از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به ایران وارد شده است.

در ایران علاوه بر خوزستان دو استان بوشهر و هرمزگان هم میزبان این درخت شده‌اند.

محیط زیستی‌ها آن را گونه‌ای مهاجم می‌دانند که با آب و هوای ایران سازگار ندارد و منابع آبی را هدر می دهد. حتی در میان برخی از متخصصان شهرسازی استفاده از این گونه به دلیل اینکه شاخ و برگهایش از همان پایین درخت رشد می کند و موجب کور شدن دید برای رانندگان در هنگام عبور ناگهانی رهگذاران از عرض خیابان و ممانعت از جریان باد در شهر می شود مخالفانی دارد.

بیشترین فراوانی کنوکارپوس در دنیا، اول در شهر کراچی پاکستان و بعد هم در اهواز است! این درخت در سال ٢٠٠٢ میلادی توسط سیدمصطفی کمال، شهردار وقت کراچی وارد این شهر شده و پس از غرس بیش از ٢٢٠٠٠٠٠ اصله نهال توسط دولت، کاشت آن توسط مردم به شدت گسترش پیدا کرد.

کنوکارپوس، برای اولین بار از مبدا نامعلومی وارد کشور عربستان شده و سپس در مدت کوتاهی تمام منطقه را فراگرفته است. در سال ٨٢ نیز همزمان با اهواز توسط افراد نامعلومی وارد بندرعباس شده و از آنجا به استان‌های همجوار و سپس به تمامی مناطق جنوب کشور راه یافته است.

عدم رشد هرگونه گل و گیاه در اطراف این درخت، تضعیف شدید درختان مجاور حتی نخل‌ها و کُنار‌های سی ساله، از بین رفتن زیستگاه طبیعی پرندگان و حشرات، ایجاد فقر شدید و عمیق در خاک به علت مصرف بیش از حد مواد آلی و ریز مغذی ها، نابودی میکروب‌ها و قارچ‌های مفید موجود در خاک، تکثیر بی رویه و غیرقابل کنترل به علت تولید بسیار زیاد بذر و قوه نامیه ١٢ درصدی، از جمله مضرات این درخت عنوان شده است.

خبرگزاری‌دانشجو

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	بزودی نابود می شود

	هرگز از بین نمی رود