دو واقعه نگران کننده اخیر ممکن است سرانجام بتواند جهان را از وحشت ظلمهایی که علیه اویغورها، اقلیت قومی مسلمان سکولار، در سین کیانگ چین اعمال میشود بیدار سازد.
عصراسلام: مورد اول گزارشی معتبر است که عقیمسازی سیستماتیک زنان اویغور را مستند میکند.
مورد دوم توقیف ۱۳ تن از محصولات ساخته شده از موی انسان توسط گمرک ایالات متحده است که مظنون هست که به زور از بدن اویغورها که در اردوگاه های کار اجباری زندانی هستند کنده شده است.
هر دوی این رویدادها قساوتهای زمانهای گذشته مانند عقیمسازی اجباری اقلیتها ، معلولان و بومیان و ویترینهایی مالامال از موی انسان در آشویتس را یادآوری میکنند. کنوانسیون نسل کشی، که چین یکی از امضا کنندگان آن است ، نسل کشی را به عنوان اقدامات خاص علیه اعضای یک گروه با هدف نابودی آن گروه به طور کامل یا جزئی تعریف می کند.
این اعمال شامل:
الف) کشتار
ب) ایجاد صدمات جدی جسمی یا روحی
پ) ایجاد شرایط عمدی برای ایجاد تخریب جسمی گروه
ت) اعمال اقدامات برای جلوگیری از زاد و ولد در داخل گروه و ث) انتقال اجباری فرزندان یک گروه به گروه دیگر.
هر یک از این اعمال نسل کشی محسوب میشود. شواهد قاطع در مورد اقدامات عمدی و منظم دولت چین برای از بین بردن مردم اویغور ، به وضوح با هر یک از این دسته بندی ها مطابقت دارد.
بیش از یک میلیون اویغوری در اردوگاههای کار اجباری ، زندانها و کارخانههای کار اجباری در چین در بازداشت بسر میبرند. زندانیان مشمول انضباط به سبک نظامی، شستشوی مغزی و اعترافات اجباری هستند. آنها مورد آزار و شکنجه ، تجاوز قرار گرفته و حتی کشته میشوند. فرار کردگان گزارش میدهند که در معرض شوک الکتریکی, تجربه غرقشدگی، ضرب و شتم های مکرر ، موقعیت استرسزا و روانی و تزریق مواد ناشناخته قرار دارند. این اردوگاههای بازداشت جمعی به منظور ایجاد آسیب جدی جسمی، روانی و شکستن روحی مردم اویغور طراحی شدهاند.
دولت چین مكرر دستور میدهد که «نژاد و دودمان خود را در خود نابود کنند، ریشههای خود را بخشکانند، پیوندهای خود را بشكنند و اصل و نسب خود را فراموش کنند» دولت چین به طور منظم با جلوگیری از زاد و ولد اویغورها ، هدف مشخصی برای ریشهکن کردن تمامی مردم اویغور دارد.
ایکات اسات نمونهای است از چگونگی هدف قرار دادن اویغورها توسط دولت چین است درحالیکه آنها بعضا حتی به عنوان شهروندان نمونه چینی توسط حزب کمونیست شناخته شده بودند. اسات توسط دولت, بخاطر برقراری ارتباط بین اقلیت قومی خود و دولت محلی سین کیانگ به عنوان "پلساز" و "نیروی مثبت" مورد ستایش قرار گرفت. اما اسات سرنوشت مشابه بیش از یک میلیون اویغور دیگر را متحمل شد و در سال 2016 در سایه اردوگاه های کار اجباری ناپدید شد و سپس به اتهام "تحریک تنفر قومی" به مجازات 15 سال حبس محکوم میشود درحالیکه هیچ مدرک دادگاهی در مورد پرونده وی در دسترس نیست.
در سال 2017 دولت محلی سین کیانگ به همراه دستورالعمل های خاص کمپین ویژه ای برای "کنترل تولد وکنترل تخلفات " برپا کرد. دولت قصد داشت تا سال 2019 ، بیش از 80 درصد از زنان در سن باروری در جنوب سین کیانگ را در معرض دستگاه های داخل رحمی اجباری(IUD) و عقیم سازی قرار دهد.
اسناد دولتی گواهی میدهد که "کمپین عقیم سازی زنان” توسط بودجه دولت حمایت میشود و قرار است در سال های 2019 و 2020 صدها هزار عقیم سازی انجام شود و این فراتر از اندازه سرانه عقیم سازی اجباری است که براساس سیاست گذشته یک فرزند، به زنان در سراسر چین تحمیل شده است.
برای اجرای این سیاست ، دولت سین کیانگ, زنان در سن فرزندآوری را شکار و دستگیر کرده و این زنان چاره ای ندارند که از عقیم سازی اجباری برای جلوگیری از اعزام به اردوگاه کار استقبال کنند. پس از بازداشت ، زنان با تزریق اجباری، سقط جنین و داروهای ناشناخته مواجهه می شوند. آمار نشان می دهد که دولت چین به اهداف خود برای پیشگیری از زاد و ولد ایغورها در حال رسیدن است. بین سال های 2015 و 2018 ، نرخ رشد جمعیت در سرزمین اویغور 84 درصد کاهش یافته است.
در مقابل، اسناد رسمی نشان میدهد که میزان عقیمسازی و بودجه این برنامه در سین کیانگ افزایش یافته در حالی که در سایر نقاط چین سقوط داشته است. بین سال های 2017 و 2018 ، در سین کیانگ ، درصد زنان نابارور یا بیوه به ترتیب 124 و 117 درصد افزایش یافته است. در سال 2018 ، 80 درصد از کل IUD در چین در سین کیانگ انجام شد. با وجود داشتن تنها 1.8 درصد از جمعیت چین. این IUD ها فقط با عمل جراحی که توسط دولت تأیید شده باشد میتوانند برداشته شوند درغیر اینصورت زندان در انتظار زنان میباشد. در ناحیه کاشگر، فقط در حدود 3 درصد از زنان متاهل در سن باروری در سال 2019 فرزندآوری کردند.
در چین درآخرین گزارش های سالانه برخی از این مناطق, برای پنهان کردن مقیاس فاجعه، به طور کلی از اطلاعات مربوط به میزان تولد صرف نظر کردند. دولت بعد از این رسوایی، کل سکوی آنلاین خود را تعطیل کرده است. چین به روشنی ,اقداماتی آشکار برای جلوگیری از تولد اویغورها طراحی کرده است. دولت چین با بازداشت مردان اویغوری و عقیم سازی زنان، زمینه ساز نابودی فیزیکی مردم اویغور شده است.
حداقل نیم میلیون کودک اویغوری از خانواده های خود جدا شده و توسط دولت در پناهگاه های کودکان بزرگ میشوند.
آنچه این نسل کشی را بسیار منحصر به فرد و خطرناک میسازد، استفاده وسیع تکنولوژیکی است که باعث کارایی دولت چین در نابودی و ونسل کشی و پنهان کردن آن از دید جامعه جهانی شود.
اویغورها در هر جنبه ای از زندگی مذهبی، خانوادگی، فرهنگی و اجتماعی تحت کنترل پیشرفته ترین و مجهز ترین نیروی پلیس میباشند. برای تسهیل نظارت و کنترل محسوس و نامحسوس ایغورها، دولت سین کیانگ تحت سیستم مدیریت شبکه فعالیت می کند. شهرها و روستاها در میادین حدود 500 نفر تقسیم می شوند در هر میدان یک ایستگاه پلیس قرار دارد که با اسکن منظم کارت شناسایی، صورت، نمونه های DNA اثر انگشت و تلفن های همراه، ساکنان را از نزدیک کنترل می کند.
این روشها توسط یک سیستم عامل ماشینی معروف به Platform Operations Joint Integrated تکمیل میشوند. این سیستم از کنترل تصویری، تلفن های هوشمند و سایر سوابق و اطلاعات خصوصی برای تهیه لیست بازداشت استفاده می کند. بیش از یک میلیون دستگاههای پایش در خانوارهای اویغوری نصب شده اند که حتی فضاهای خصوصی آنها را هم دربرابر چشمان دولت چین قرار میدهند.
دولت چین بزرگترین استفاده کننده افراطی سیستم نظارتی, پایش و کنترل انسانها در جهان میباشد و بارها و بارها به درخواست جامعه بین المللی برای دسترسی به این سیستم پاسخ منفی داده است. بنابراین وظیفه ماست که از ماهیت، عمق و سرعت نسل کشی انها درک و اطلاعی پیدا کرده و قبل از اینکه خیلی دیر شود اقدام کنیم. باور داشتن یا امتناع کردن از قبول این جنایت بعنوان نسل کشی, موضوع زندگی یا مرگ میلیونها انسان خواهد بود.
در سال 1994 هنگامی که مقامات ایالات متحده برای بحث در مورد بکارگیری اصطلاح نسلکشی در موضوع رواندا انجام می دادند، نزدیک به یک میلیون Tutsis قبلاً کشته شده بودند. مدرکی در تاریخ 1 مه 1994 در اوج قتل عام توسط یك مقام در دفتر وزیر دفاع ارایه شد و براساس آن اظهار شد: " یافتهها و نشانههای نسلكشی میتواند [دولت آمریكا] را به "انجام كاری" متعهد كند.
چهارسال بعد رئیس جمهور بیل کلینتون در برابر بازماندگان رواندا ایستاد و به شکست تاریخی دولت خود اعتراف کرد و عهد کرد که "هرگز دیگر نباید در شرایطی قرار بگیریم که درمقابل شاهدان شرمنده باشیم."
با تصویب دستورالعمل حقوق بشر اویغور در 2020 در آمریكا, دولت آمریكا برای جلوگیری از فاجعه انسانی دیگر، اقدامات در جهت درستی را آغاز كرده است. هفتاد و هشت عضو کنگره با فراخوانی پیگیر اعمال مجازات و تحریم Magnitsky مقامات مسئول چینی بودند, همچنین خواستارصدور بیانیه رسمی درمورد جنایات چین از جمله نسل کشی شدند.
تاکنون دولت آمریکا به طور رسمی چهار مقام چینی و نهاد مسئول سیستم پایش و نظارت Orwellian و مسئول گسترش اردوگاههای کارآفرینی در سین کیانگ را تحریم کرده است. دولت آمریكا هم اكنون باید بطور رسمی نسل كشی را اعلام كند.
این نوشته ترجمهی مقالهای از مجله فارین پالیسی است.
By Rayhan Asat,Yonah Diamond-July 15, 2020- Foreign Policy
ترجمه: @bluecouch5
دولت امریکا صلاحیت تشخیص هیچ چیز رو نداره.
واقعا تعجب میکنم ! من بیش از یه ساله دارم مطالب سایت رو دنبال میکنم ولی دقیقا بعضی از نوشته ها نشان از نفوذ غرب گرایی در منتشرکنندگانش رو میده!