توحید و خداشناسی در تمام ادیان

سخنی منسوب به مورگان فریمن بازیگر مشهور هالیوودی در فضای مجازی نشر شده است.

عصراسلام: وی گفته است:

روایت اول: «در حال حاضر در ۱۷۹ کشوری که درگیر ویروس کرونا هستند از ۵۰ خدای مختلف درخواست کمک میشود ولی تا به حال از هیچکدام از خداها کمکی نیامده. ولی وقتی که علم واکسن آن را پیدا کند هرکس از خدای خود تشکر میکند.»

روایت دوم: « در حال حاضر در ۲۱۰ کشوری که درگیر ویروس کرونا هستند از ۷۰ خدای مختلف درخواست کمک میشود ولی تا به حال از هیچکدام از خداها کمکی نیامده. ولی وقتی که علم واکسن آن را پیدا کند هرکس از خدای خود تشکر میکند.»

پاسخ:

اولاً: انتساب این سخن به مورگان فریمن در هاله‌ای از ابهام است و ظاهراً جاعل آن -هرکس که باشد- به تناسب افزودن کشورها در مواجهه با ابتلای ویروس کرونا، تعداد خدایان را نیز تغییر داده است و بروز رسانی کرده است!!!

ثانیاً: این سخن از هرکسی که باشد و هر جاهلی هم که در نشر آن مبادرت ورزیده باشد باز نه جمله‌ای حکیمانه تلقی می‌شود و نه جمله‌ای علمی و بلکه صرفاً از دهانی که به یاوه گویی عادت داشته خارج شده است.

قبل از اینکه وارد بحث اصلی بشویم این نکته را بیان کنیم که گویا منتقد ملحد متصور شده است که در صورتی خدای واحد وجود دارد که همه‌ی مردم به یک اسم او را صدا زنند و به یک صورت او را بشناسند. مبنای این توهم چیست؟

۱. نخست این سوال مطرح است که خداناباور از کجا می‌داند که خداوند (در روند درمان و مهار بیماری و یا عدم ابتلا به بیماری) به برخی از افراد کمک نکرده است؟ او با قطعیت می‌گوید که از جانب خداوند هیچ کمکی نیامده است. اثبات ادعا بر عهده‌ی مدعی است. او چگونه می‌تواند ثابت کند که شفا یافتن بسیاری از افراد به مدد و یاری خداوند نبوده است؟ آیا راهی برای اثبات دارد؟

۲. همچنین خدانشناس انتظار دارد که یاری و کمک خداوند را به چه صورتی ببیند؟ همواره آتئیست‌ها به مومنان، توهم نسبت می‌دهند ولی گویا درحقیقت، خود آنها در تفکراتشان دچار توهم هستند. چرا که آنها احتمالاً در مورد کمک خداوند انتظار دارند كه دستی غيبی يا موجودی عجيب غريب و یا سوپرمن مانندی در آسمان ظاهر شود و با یک اشاره به يک‌باره بیماری را از میان بردارد. اين انتظار توهم گونه از كجا نشئت گرفته است؟

باید توجه داشت که امروزه هیچ معجزه عجیب و غریبی اتفاق نخواهد افتاد چرا که معجزات تنها بدست پیامبران رخ می‌داده است. کمک و یاری خداوند در تمامی زمینه‌ها از جمله بیماری‌ها، از طریق همین اسباب دنیوی اتفاق خواهد افتاد. به حدیث زیر توجه فرمایید که پیامبرمان (صلی الله علیه وسلم) شفا یافتن از بیماری را چگونه بیان می‌فرماید:

«لكل داء دواء فإذا أصيب دواء الداء برأ بإذن الله عز و جل» [صحیح مسلم، ج۴، ص۱۷۲۹ ح۲۲۰۴]

(هر دردی، دوا و درمانی دارد و هرگاه دارو، به درد و بيماری برسد، به فرمان خداوند بهبود می‌يابد.)

یاری خداوند در بیماری‌ها در این است که برای هر بیماری درمانی قرار داده است. ما باید آن درمان را بیابیم و پس از استفاده، به فرمان خداوند شفا می‌یابیم چرا که تمامی اسباب و مسببات به دست خداوند است.

و همچنین در حدیثی دیگر می‌فرماید:

«ما أنزل الله داء، إلا قد أنزل له شفاء، علمه من علمه، وجهله من جهله»[مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج۶، ص۵۰ ح۳۵۷۸ - حدیث صحیح]

(خداوند درد و بیماری فرو نفرستاده مگر اینکه برای آن شفایی نیز فرستاده است که برخی از آن آگاهند و برخی دیگر آگاه نیستند.)

این حدیث بیان می‌کند که قطعا برای هر دردی، درمانیست. در ادامه می‌فرماید که ما نسبت به بسیاری از درمان‌ها ناآگاه هستیم. درنتیجه باید به دنبال کشف آنها باشیم. همانطور که قبلا گفتیم یاری خداوند به انسان‌ها این است که برای هر دردی، درمانی قرار داده است. حال وظیفه‌ی انسان است که آن درمان را کشف کند. و ما نیز باید از خداوند بخواهیم که ما را در کشف درمان‌ها یاری نماید. پس كمک خداوند را می‌توان در هدايت انسانها در راه کشف دارو نیز ديد. خداوند می‌تواند انسان را ياری دهد تا هرچه بهتر و سریع‌تر به روش درمان بيماری و ساخت داروها دست يابد.

و قطعا اینگونه است که ما پس از کشف داروی کرونا از خداوند تشکر می‌کنیم چرا که:

۱. رسیدن به درمان بیماری در پرتو عقلی است که خداوند به بشر عطا کرده و بدون این قوّه، امکان کشف دارو وجود نمی‌داشت پس قطعا خداوند را شکر می‌گذاریم.

۲. داروهایی که کشف می‌شوند از مواد و عناصر موجود در روی زمین که هر کدام ویژگی خاص خود را دارند، ساخته می‌شوند که باز از نعمات خداوند می‌باشند. انسان ها از خلاء نمی‌توانند چیزی را ایجاد کنند.

ما انسان‌ها تنها با ترکیب عناصر و برهمکنش ویژگی‌هایی آنها (که این ویژگی ها نیز توسط قوانین خداوند ایجاد شده است) می‌توانیم داروها و روش‌های درمان جدید را ایجاد کنیم. اگر عناصر، ویژگی‌های مخصوص بخود را نداشتند امکان ساخت هیچ دارویی وجود نداشت.

۳. با وجود ظلم و بدکاری و بی‌ایمانیِ اکثر انسان‌ها، خداوند می‌توانست برای مجازات انسان‌ها، بیماری‌هایی را بوجود آورد که برای آنها هیچ درمانی وجود نداشته باشد. ولی با این حال طبق حدیثی که در بالا ذکر شد (مَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا قَدْ أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً= خداوند درد و بیماری فرو نفرستاده است مگر اینکه برای آن شفایی نیز فرستاده است) این از لطف خداوند است که برای هر بیماری، شفایی قرار داده و هیچ بیماری نیست مگر اینکه راه حلی برای درمان آن وجود دارد. این حدیث بيان می‌كند که برای مهلک‌ترین بیماری‌ها نیز درمان وجود دارد اما درمان آنها از بشر پوشیده مانده است. پس این که اگر ما به درمان یک بیماری دست يافتيم، از لطف خداوند است که توانسته‌ایم آن درمان را بیابیم چرا که خداوند راهی برای درمان آن بیماری در طبیعت قرار داده است.

کانال رد شبهات ملحدین

مطالب مرتبط

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

نظر شما

به روایت مذهبی ها

آخرین اخبار


	بله

	خیر